Alpha Dragon's Jackal

Het derde deel van de Dragon Fate Games van Hawke Oakley is het beste dat ik tot nu toe van deze auteur gelezen heb. Niet alleen is het een fantastisch vervolg van de serie het is ook een bijna lyrisch verhaal over het vinden van een partner, groei en spel,
Om te beginnen zit er dynamische contrasten tussen Cobalt en Muzo, de sympathieke hoofdpersonages. Voor mijn gevoel gaat het om bij Muzo om zijn speelsheid en extraverte karakter die tegenover de serieuze introvertheid van Cobalt staat. Ook qua uiterlijk verschillen de hoofdpersonages en dat geeft hen in het verhaal een intrigerende wisselwerking.
Cobalt Chromatimaeus is mijn favoriete draak in de serie. En dat komt door het volgende. In de hoofdstukken die vanuit zijn perspectief geschreven zijn worden beeldende en lyrische beschrijving afgewisseld. Bijvoorbeeld:

My eyes were shut as I stood on the edge of the beach. The cold water lapped at the tips of my boots. Their rhythm was a dance – the waves beckoned me, then pushed me away in an endless cycle. (P.7)

De vergelijking en personificaties in de tweede zin zijn correct en geven de ervaring van in het water staan in mijn ervaring op de juiste manier weer (en zelfs meer, maar daar kom ik later op terug.)
Ook heeft Cobalt in zich een sterke figuurlijke betekenis. De letter C in zijn naam verwijst naar verbinding. Dat deed mij denken aan zijn sterke connectie met water en zijn partner. Voor mij refereert Cobalt ook naar een kleur blauw, die staat voor autoriteit en betrouwbaarheid.
En dan de thematiek. Om te zeggen dat het boek alleen over de Dragonfate Games gaat, doet het verhaal tekort. Voor mij gaat het boek over twee onderwerpen: het vinden van een thuis waar je mag zijn wie je bent. En het gaat over het spel van het vinden van je partner. Dat gebeurt niet volgens de regels van een televisieprogramma. Dat gebeurt via gevoel intuitie en liefde. Dit thema laat het verhaal beeldend en fantasierijk zien. Het eerste deel van de tweede zin: their rhythm was a dance, geeft heel kernachtig de ontwikkeling van zowel Cobalt als Muzo weer. Het ritme waarmee ze naar elkaar toe groeien is een dans, waar ik als lezer enorm van genoten heb.
Verder is er een motief in ‘Alpha Dragon’s Jackal’ dat zorgt voor een ommekeer. Het is een verwijzing naar bescherming van zichzelf ( wat voor beide hoofdpersonages op hun eigen manier geldt). Verder refereert het naar bewustwording, humor, uitbreiding, dromen, geduld, bescherming, gevoeligheid, aarding, thuis en heling. Door dit motief en de humoristische creativiteit waarmee het in het verhaal onder de aandacht van de lezer wordt gebracht bevat ‘Alpha Dragon’s Jackal’ voor mij het beste dat ik tot nu toe gelezen heb van Hawke Oakley.
En zo wordt ‘Alpha Dragon’s Jackal’ van Hawke Oakley meer dan een deel uit een geweldige serie. De sympathieke hoofdpersonages en de rijke symboliek in het verhaal in combinatie met de gelaagde thematiek die lichtvoetig en met de nodige humor getoond wordt aan de lezer maakt dit boek meer dan geslaagd. Het is het beste boek van deze auteur dat ik tot nu toe gelezen heb.