Alpha Dragon's tiger

Dit is het eerste boek dat ik lees van Hawke Oakley en het is zeker niet de laatste. Het is een van de meest intrigerende boeken die ik de laatste tijd gelezen heb. Om het verhaal alleen het stempel romantiek te geven doet het tekort, omdat er ook een krachtige symboliek, geweldige humor en gelaagdheid in zit.
Om te beginnen zijn de hoofdpersonages in mijn ervaring om van te houden. Het avontuur waarin Taylor Chalchin en Crimson Chromatimaeus elkaar vinden is meeslepend. De lezer leert hen beiden kennen via de beproevingen van de Dragonfate Games. Ze zijn elkaars alpha en omega en worden verbonden door hun oprechte en pure gevoel.
Verder zit de meerwaarde in ‘Alpha Dragon’s Tiger’ in de rijke symboliek. Taylor en Crimson zijn beide gedaantewisselaars, namelijk een tijger en een draak. Figuurlijk verwijst de tijger naar het nieuwe, het onverwachte, instinct en de draak naar macht, kracht, voorspoed, bescherming en lot. Hun gave om te transformeren in een dier is voor mij een verwijzing naar de fluïditeit van identiteit, een uitnodiging om verder te kijken dan de eerste indruk die een verschijning oproept en een originele vorm van kritiek op conservatieve sociale en maatschappelijke verwachtingen. Dit maakt voor mij ook Poppy en Muzo intrigerend.
En dan de thematiek. De auteur laat in mijn ervaring zien dat het verhaal meer is dan een romantische comedy. Voor mij gaat het boek over authenticiteit. De mogelijkheid om puur en oprecht jezelf te kunnen zijn. Zoals Crimson zegt:

‘ No offspring of mine – full dragon or half dragon – will be forced to hide their true nature.’ (p.134)

Wat het verhaal aan de lezers toont is dat het gaat om wie iemand is, niet wat iemand is. Als iemand wordt geaccepteerd om wie hij is, ontstaat er een oprechte en sterke band.
En zo geven het thema over het authentiek zijn en de voor mij rijke symboliek deze meeslepende romantische comedy meerwaarde. Dankzij dit boek ben ik fan geworden van de serie en ga ik veel meer lezen van Hawke Oakley.