Lezersrecensie
De groene toren: individualiteit en afhankelijkheid
Iedere schrijver heeft in zijn of haar oeuvre boeken waar een verhaal achter zit. Voor Johan Klein Haneveld is dat ‘De Groene Toren’. Hij schreef het boek in zijn tienerjaren. In diezelfde periode verwijderde hij het manuscript van de harde schijf van zijn pc. Nu heeft hij het opnieuw geschreven. Een meer dan interessante pageturner over: overeenstemming, individualiteit, verantwoordelijkheid en afhankelijkheid.
Als eerste is dat het motief groen. De symbolische betekenis van deze kleur is natuur, veiligheid, leven, avontuur, overeenstemming en hoop. Maar groen kan ook gezien worden als een verwijzing naar verveling, stagnatie, vergankelijkheid en verrotting. De creatieve fantasie van de auteur laat al deze betekenissen in het verhaal aan bod komen, waardoor er een interessant semantisch spel ontstaat.
Daarnaast is Georg Solon een wederom erg sympathiek personage. Net als Mogart Silvon in ‘De Afvallige ster’ is hij iemand die dicht bij zichzelf staat en authentiek is. Beiden gaan ook over een grens heen, waardoor beiden gesterkt worden in hun overtuigingen en persoonlijkheid.
En dan de thematiek. Voor mij gaat deze mustread over de relatie tussen individualiteit en afhankelijkheid. De massa is de bepalende maat voor datgene wat iedereen nodig heeft. Er is geen plaats voor diversiteit, alles moet een eenheid vormen. Dat laat dit verhaal op een schrijnende wijze zien.
Klein Haneveld laat zien hoe de eenheid van de massa vaak schijn is. Leven volgens de massa geeft rust, maar ontneemt iemand de individuele verantwoordelijkheid. Hij wordt afstandelijk en krijgt een algemeen karakter, omdat het behoren staat boven datgene wat gedaan moet worden om jezelf te zijn.
Om jezelf te worden en te zijn is het nodig om grenzen of maatschappelijke verwachtingen te doorbreken. Dat maakt hoofdstuk vijf tot een sleutelhoofdstuk vanwege de keuze die Georg maakt. Het is ontroerend, moedig en wat nog belangrijker is: stijlvol. Want de manier waarop hij over de schreef gaat is klasse!
Afhankelijkheid is ook een belangrijk thema. Het is belangrijk om niet naar de kracht en onafhankelijkheid van iemand te kijken maar naar de kwetsbaarheid en de afhankelijkheid. Alleen dan kan er een eenheid ontstaan. Dat laat het verhaal van ‘De Groene toren’ zien en toont het meesterlijke verteltalent van Johan Klein Haneveld.
Dus voor de lezers die een boek willen lezen met een bijzondere achtergrond en een diepere betekenis, waarin individualiteit en afhankelijkheid centraal staat is dit een echte aanrader! #degroenetoren #johankleinhaneveld #uitgeverijmacc
Als eerste is dat het motief groen. De symbolische betekenis van deze kleur is natuur, veiligheid, leven, avontuur, overeenstemming en hoop. Maar groen kan ook gezien worden als een verwijzing naar verveling, stagnatie, vergankelijkheid en verrotting. De creatieve fantasie van de auteur laat al deze betekenissen in het verhaal aan bod komen, waardoor er een interessant semantisch spel ontstaat.
Daarnaast is Georg Solon een wederom erg sympathiek personage. Net als Mogart Silvon in ‘De Afvallige ster’ is hij iemand die dicht bij zichzelf staat en authentiek is. Beiden gaan ook over een grens heen, waardoor beiden gesterkt worden in hun overtuigingen en persoonlijkheid.
En dan de thematiek. Voor mij gaat deze mustread over de relatie tussen individualiteit en afhankelijkheid. De massa is de bepalende maat voor datgene wat iedereen nodig heeft. Er is geen plaats voor diversiteit, alles moet een eenheid vormen. Dat laat dit verhaal op een schrijnende wijze zien.
Klein Haneveld laat zien hoe de eenheid van de massa vaak schijn is. Leven volgens de massa geeft rust, maar ontneemt iemand de individuele verantwoordelijkheid. Hij wordt afstandelijk en krijgt een algemeen karakter, omdat het behoren staat boven datgene wat gedaan moet worden om jezelf te zijn.
Om jezelf te worden en te zijn is het nodig om grenzen of maatschappelijke verwachtingen te doorbreken. Dat maakt hoofdstuk vijf tot een sleutelhoofdstuk vanwege de keuze die Georg maakt. Het is ontroerend, moedig en wat nog belangrijker is: stijlvol. Want de manier waarop hij over de schreef gaat is klasse!
Afhankelijkheid is ook een belangrijk thema. Het is belangrijk om niet naar de kracht en onafhankelijkheid van iemand te kijken maar naar de kwetsbaarheid en de afhankelijkheid. Alleen dan kan er een eenheid ontstaan. Dat laat het verhaal van ‘De Groene toren’ zien en toont het meesterlijke verteltalent van Johan Klein Haneveld.
Dus voor de lezers die een boek willen lezen met een bijzondere achtergrond en een diepere betekenis, waarin individualiteit en afhankelijkheid centraal staat is dit een echte aanrader! #degroenetoren #johankleinhaneveld #uitgeverijmacc
1
Reageer op deze recensie