Rutger, Thomas en Paco spelen met taal

Met ‘De safari’ verdienen Rutger Vink en Thomas van Grinsven een plek in het Kinderboekenmuseum. Het is een spannend en avontuurlijk verhaal dat op verschillende manieren laat zien hoe leuk het is om met taal te spelen.
Om te beginnen is de ontwikkeling van de serie geweldig. De verhalen groeien met hun lezers mee. Dat houdt de boeken voor een brede leeftijdscategorie toegankelijk. Het is wel aan te raden om de serie in chronologische volgorde te lezen, omdat zo bepaalde zaken net wat duidelijker zijn.
Allereerst is dit vierde deel van de serie heel avontuurlijk. Het is spannend, grappig, fantasierijk en zelfs verassend. Dat maakt het lezen tot een feest! De combinatie van de humor en actie maakt het boek toegankelijk voor alle lezers. Zowel jong en oud zullen genieten van het verhaal.
Daarnaast laat ‘De Safai’ zien hoe leuk het is om te spelen met taal. Dat komt op verschillende manieren terug. Een voorbeeld hiervan zijn de woordgrappen van Rutger die zo authentiek zijn dat de jonge lezers hem meteen zullen herkennen. Zijn furtjuhiaanse woordspelingen zijn zo uniek dat het mij niet zal verbazen dat ze ooit in de Van Dale worden opgenomen als zeldzaam unieke woordgrap.
Ook zit er een hele beheerste ambiguïteit in de ontwikkeling van het verhaal. Dat verdient een groot compliment, want het verhoogt de spanning. Daarnaast werkt het heel meeslepend en brengt het een prachtige wending. Klasse!
Verder is de wereldopbouw prachtig. Tijdens het lezen moest ik steeds denken aan twee mogelijke invloeden: Pirates of the Carribean en ‘Terra Ultima’ van Raoul Delelo. Deze associaties maakten de leeservaring voor mij extra speciaal. Van de films en het kunstboek ben ik een enorme fan!
Tot slot de thematiek. Ook hierin is de serie zich aan het ontwikkelen. Naast een spannend avontuur is dit ook een verhaal dat gaat over communicatie. Daarbij wordt als eerste gedacht aan praten, maar communicatie is meer. Dat laat ‘De safari’ uitstekend zien. Uiteindelijk gaat het om vertrouwen hebben in elkaar. Hierdoor is het mogelijk om er oprecht te zijn voor de ander.
En zo wordt ‘De Safari’ van Rutger Vink en Tomas van Grinsven meer dan een avontuurlijk verhaal. Op verschillende manieren laten ze zien dat taal leuk. Met woordgrappen en een geweldige beheerste ambiguïteit laten ze de lezer een bijzonder avontuur ervaren en hun ontwikkeling als auteur zien. Als deze ontwikkeling zich voorzet dan kan het niet anders of er mag een plaats voor hun in het kinderboekenmuseum gereserveerd worden.