Geesten uit het verleden

‘Storm: geesten uit het verleden’ mag in geen enkele boekenkast ontbreken. Deze grimdark serie laat zien hoe in dystopische tijden waarin wanhoop, cynisme, dood en vernietiging heersen, er ook plaats is voor hoop, vriendschap en liefde.
Zonder de vorige delen gelezen te hebben is het niet mogelijk om dit deel op de juiste manier te ervaren. Zonder de ontwikkelingen te kennen van de inwoners van Merzia en de helden van de serie is dit boek erg lastig te lezen.
Het is volgens mij mogelijk om een tweedeling te maken binnen de serie. Bij de eerste vier boeken (Macht, Blind, Vuur 1 en 2) ligt het accent op het epische, waar bij Blind en de twee delen van Storm de nadruk meer ligt op het esoterische. Is dat erg? Welnee! De epische thematiek beheerst Ten Tusscher goed en met het esoterische stijgt ze boven zichzelf uit. Met het surrealistische eerste hoofdstuk van ‘Blind’ schreef Ten Tusscher haar beste werk (tot nu toe).
Op een meeslepende, angstaanjagende manier laat het eerste deel van ‘Storm’ zie hoe macht corrumpeert. Daarbij leert de lezer met name twee personages beter kennen. Overtuigend laat de auteur via hen zien hoe zij vervreemd zijn geraakt van zichzelf door hun verlangen naar meer macht worden ze geconfronteerd met hun eigen onmacht. Deze ironie in hun ontwikkeling is meesterlijk!

Daarnaast heb ik ook genoten van het cynisme in ‘Storm: geesten uit het verleden’. Voor mij komt dit het beste aan bod in de relatie tussen de mens en het goddelijke. Een voorbeeld hiervan is de manier waarop Jakob omgaat met zijn profeten en met name Tokala. De existentiële leegte die deze profeet kent probeert hij te vervullen met hoop en geloof in Jakob. Dat maakt hem voor mij tot het meest tragische personage uit deze serie. Tijdens het lezen moest ik af en toe denken aan de religie van Margal. Het werk van Ten Tusscher laat zien dat zowel de religie van een godin (matriarchaal) of god (patriarchaal) meer dood en vernieling veroorzaken dan dat ze hoop en liefde geven. Hoop en liefde zijn voor de mens te vinden in onderlinge relaties.
En dan is er de wezenseenheid tussen Jakob – Nealyn en Kiril – Nayaku. Het eerste koppel vormt een eenheid door het goddelijke. Beide personages hebben deze status en in dat opzicht zijn ze een, hoewel ze ieder ook heel verschillend zijn. Jakob (nephesh) en Nealyn (makhma) deden mij sterk denken aan een thema uit het werk van Nietzsche: de eeuwige wederkeer. De wezenseenheid tussen Kiril en Nayaku is macht. De relatie van Rayender tot beide personages krijgt hierdoor een bijzondere betekenis. Waar hij voor Kiril voor mijn gevoel een soort van uitvlucht is om zijn eigen lichamelijke toestand niet onder ogen te hoeven zien, is Rayender voor Nayaku een bewijs van de verschrikkelijke daden die hij heeft gedaan. Zou Nayaku schuldgevoelens kennen dan zou Rayender het levende bewijs zijn van de gruwelijkheden die de magiër heeft begaan om meer macht te krijgen.

Er is nog iets waar ik enorm van genoten heb in ‘Storm’, namelijk de geest uit het verleden. Zijn verschijnen geeft de helden hoop en mogelijkheden om het tegen Jakob op te nemen. Zo laat het verhaal zien hoe belangrijk het is om terug te gaan naar het verleden, omdat aan de basis van een bedreiging in het heden, kennis uit het verleden mogelijkheden biedt om dit gevaar te verslaan. De ontwikkeling van dit personage is voor de lezer ergens een groot intrigerend raadsel. Er wordt verschillende malen naar hem gerefereerd in het boek. De combinatie van deze verwijzingen levert een spannend doch incompleet beeld op van wat er zich heeft afgespeeld. Is dat erg? Welnee! Nu kan de lezer daar zelf over fantaseren.
En zo wordt het eerste boek van het tweeluik dat de serie afsluit een boek om enorm van te genieten. Ten Tusscher verkent met ‘Storm’ niet alleen het epische, maar ook het esoterische op een geslaagde manier. Tegenover het religieuze cynisme staan de hoop, vriendschap en verbondenheid van de mensen. En met de voor mijn gevoel wezenseenheid tussen de personages is dit wederom een boek dat in geen enkele boekenkast mag ontbreken! #kimtentusscher #uitgeverijzilverspoor