Het Denkende Woud

‘Het Denkende Woud’ van Johan Klein Haneveld is een pageturner. Het is niet alleen een meeslepend verhaal, dat veel lezers zal aanspreken, maar er zit ook een bijna allegorische laag in, waarin onderwerpen als durf, vertrouwen en mysterie en wereldlijkheid centraal staan.
De beschreven wereld is fantasierijk en in mijn ervaring bijna allegorisch te noemen. Het woud werd voor mij tijdens het lezen een symbool voor verkennen, potentieel gevaar, mysterie en een andere wereldlijkheid. Daardoor genoot ik van de ironie die deze betekenis toevoegt aan de ontwikkeling van de hoofdpersonages. De natuur is een belangrijk thema in het werd van Klein Haneveld en dat laat hij in deze pageturner op een creatieve manier zien.
De thematiek van ‘Het Denkende Woud’ is constructief en verfijnd. Er zijn verschillende manieren om het verhaal uit te leggen en dat is Johan Klein Haneveld op zijn best. Het is te zien als een strijd tussen cultuur - natuur, kapitalisme – socialisme, vervreemding – eigenheid, informatie – desinformatie, waarin de hoofdpersonen zich moeten zien staande te houden en zichzelf blijven. Hoe deze tegenstellingen elkaar raken en aanvullen in het verhaal is in een woord geweldig!
Er zijn twee belangrijke motieven in het verhaal: durf en doorzettingsvermogen. De ambivalentie van durf komt op een treffende manier in het boek aan bod. In de ontwikkeling van Lilian gaat het volgens mij om het tonen van moed. Bij Samel gaat het om het doen van iets dat gevaarlijk is. Dat laat ‘Het denkende woud’ op een toegankelijke en beeldende manier zien.
Doorzettingsvermogen, het vermogen om een taak te volbrengen, is een sterke eigenschap van Lilian. Zij laat zich vooral leiden door een verlangen naar kennis over het woud en de wereld. Haar doorzettingsvermogen wordt hierbij ondersteund door rationele en emotionele motieven, waardoor zij als personage erg intrigerend is.
Daarnaast kent het verhaal enkele momenten die ik associeerde met gegevenheid. (1) Voor mij zijn er twee sterke voorbeelden, waarvan de eerste te maken heeft met Samel (p.173). Dit is volgens mij een belangrijk keerpunt in de ontwikkeling van de relatie tussen broer en zus. En de tweede is te vinden aan het begin van hoofdstuk vijftien. Daarin staat Lilian centraal. De overeenkomst tussen beide momenten is loslaten, maar waar het bij de een gaat om een definitieve breuk vanuit vervreemding gaat hij bij de ander meer om in vertrouwen loslaten.
Kortom ‘Het Denkende Woud’ van Johan Klein Haneveld is niet alleen een meeslepend en toegankelijk verhaal. Het heeft ook een gelaagdheid waarin thema’s op een verfijnde manier elkaar raken, waardoor er een literaire meerduidigheid ontstaat. Dat maakt het tot een aanrader voor alle lezers! #hetdenkendewoud #johankleinhaneveld #uitgeverijgodijn

(1) Marion, J.-L. (2018). Givenness And Revelation..