Lezersrecensie
Mos
Tom Hofland is een auteur die ik graag lees. En in zijn nieuwe novelle ‘Mos’ komen alle elementen samen die voor mij zijn werk tot een feest om te lezen maken.
Om te beginnen zorgt de trefzekere schrijfstijl van de auteur er voor dat de lezer het verhaal als een film voor zich ziet. Daardoor is het moeilijk om te stoppen met deze meeslepende novelle zodra de lezer er in begint. Het spannende in het verhaal wordt op de juiste manier gerelativeerd met humor. En voorbeeld hiervan is een passage waarin ‘ontsporen’ zowel letterlijk als figuurlijk van betekenis is. Deze taalbeheersing is een van de redenen waarom ik graag het werk van Tom Hofland lees!
Daarnaast heeft het surrealistische in het verhaal een toegevoegde waarde. In mijn ervaring wil de auteur hiermee het magische aantonen van een bijzondere gebeurtenis in het leven. Geen wetenschappelijke gegevens, statistieken, data of resultaten van onderzoek, maar de verwondering en het magische van het moment.
Verder moest ik tijdens het lezen ook denken aan de levensfilosofie van Henri Bergson en dan met name het elan vital. Voor Bergson is het leven een grote mysterieuze kracht die zich constant aan het ontwikkelen is. Iets ontstaat dankzij die kracht en het surrealistische element in ‘Mos’ deed mij daar aan denken.
Ook het thema bewustwording wordt heel subtiel onder de aandacht van de lezer gebracht. Vanuit dit perspectief heeft de relatie tussen de belangrijkste personages een hele bijzondere dynamiek. Dit levert enkele intense passages op die aan de ene kant vreemd lijken, maar het niet zijn.
En zo wordt ‘Mos’ een novelle die precies laat zien waarom ik graag het werk van Tom Hofland lees. De taalbeheersing die het verhaal op de juiste momenten iets grappigs geeft, zorgt voor een relativering van de spanning en dit gecombineerd met het juiste gebruik van surrealistische elementen maakt het lezen van ‘Mos’ tot een feest.
Om te beginnen zorgt de trefzekere schrijfstijl van de auteur er voor dat de lezer het verhaal als een film voor zich ziet. Daardoor is het moeilijk om te stoppen met deze meeslepende novelle zodra de lezer er in begint. Het spannende in het verhaal wordt op de juiste manier gerelativeerd met humor. En voorbeeld hiervan is een passage waarin ‘ontsporen’ zowel letterlijk als figuurlijk van betekenis is. Deze taalbeheersing is een van de redenen waarom ik graag het werk van Tom Hofland lees!
Daarnaast heeft het surrealistische in het verhaal een toegevoegde waarde. In mijn ervaring wil de auteur hiermee het magische aantonen van een bijzondere gebeurtenis in het leven. Geen wetenschappelijke gegevens, statistieken, data of resultaten van onderzoek, maar de verwondering en het magische van het moment.
Verder moest ik tijdens het lezen ook denken aan de levensfilosofie van Henri Bergson en dan met name het elan vital. Voor Bergson is het leven een grote mysterieuze kracht die zich constant aan het ontwikkelen is. Iets ontstaat dankzij die kracht en het surrealistische element in ‘Mos’ deed mij daar aan denken.
Ook het thema bewustwording wordt heel subtiel onder de aandacht van de lezer gebracht. Vanuit dit perspectief heeft de relatie tussen de belangrijkste personages een hele bijzondere dynamiek. Dit levert enkele intense passages op die aan de ene kant vreemd lijken, maar het niet zijn.
En zo wordt ‘Mos’ een novelle die precies laat zien waarom ik graag het werk van Tom Hofland lees. De taalbeheersing die het verhaal op de juiste momenten iets grappigs geeft, zorgt voor een relativering van de spanning en dit gecombineerd met het juiste gebruik van surrealistische elementen maakt het lezen van ‘Mos’ tot een feest.
1
Reageer op deze recensie