Tocht naar de brandende velden

Mathias Maho is niet te stoppen. Met ieder boek dat ik van hem lees groeit mijn bewondering voor zijn werk en wordt ik meer en meer van fan van Venga, Nick, Esprit, Xyro, Rex e.v.a. Het boek is in de eerste plaats spannende en meeslepende dark fantasy. En het verhaal heeft een unieke meerduidigheid, waardoor de boeken van deze getalenteerde auteur ook als literatuur gelezen kunnen worden.
Voordat ik ga beginnen wil ik er op wijzen dat het verstandig is om de serie in volgorde te lezen. Anders zijn de ontwikkeling van de personages, het verhaal en het magiesysteem best lastig te volgen.
Allereerst is de opbouw van het boek authentiek, omdat het een voortzetting is van het verhaal van ‘Het geheim van Winterplas’ (2021). Is dat een probleem? Welnee! Het boek heeft eenentwintig hoofdstukken in chronologische volgorde die origineel, fantasierijk, spannend en meeslepend zijn en die openstaan voor meerdere interpretatiemogelijkheden. Daar word ik als lezer altijd heel enthousiast van.
Daarnaast is de wereldopbouw in ‘Tocht naar de brandende velden’ geweldig! De verschillende elementen die hiervoor gebruikt worden zijn origineel en deden niet alleen denken aan het verleden, maar ook aan de mythologie. Van deze combinatie heb ik enorm genoten.
Wat is de kracht van ‘De Ruiters van de Nacht serie? In mijn ervaring is dat de fantasierijke beschrijving van het bewustwordingsproces van authentiek mens zijn. Nick leert steeds meer zichzelf en zijn gaven te accepteren. Wat in deze magistrale pageturner centraal staat is voor mij het daadwerkelijke zijn. Jezelf neerzetten en je plaats durven innemen. Dat is waar in mijn ervaring dit derde deel van de serie over gaat.
En met dit thema zijn er twee belangrijke hoofdstukken, namelijk het vijfde en zestiende. In het eerste staat een mystieke ervaring van Nick centraal, die beeldend gezien ijzersterk is. Deze gebeurtenis is op verschillende manieren te interpreteren o.a. letterlijk, symbolisch, metafysisch en ontologisch (vanuit het zijn). Ook in het zestiende hoofdstuk ondergaat Nick een ervaring die met dezelfde diepgang geanalyseerd kan worden en die beeldend ook erg krachtig is.
Ook verdient Mathias Maho een compliment voor de symboliek in het boek! Het is geweldig om te lezen hoe met een lyrische precisie de semantische betekenis van een dier of voorwerp de gebeurtenis in het verhaal of de thematiek versterkt. Verschillende wezens in dit verhaal zijn hybriden en voor mijn gevoel wil de auteur zijn lezers hiermee laten zien dat ieder wezen een combinatie is van lichaam en geest, het fysieke en spirituele.
En zo wordt het derde deel van deze geweldige serie een geweldige voortzetting van een meeslepend en fantasierijk avontuur. Voor mij is het onweerstaanbare dark fantasy met voor wie wil een krachtige symboliek met diverse interpretatiemogelijkheden. Daarom blijf ik het zeggen: Mathias Maho is niet te stoppen en daardoor leert zijn vol lezen! ;)