Lezersrecensie
Zonnebloemen & Weerwolven
‘Zonnebloemen en Weerwolven’ van Roselynd Randolph is onweerstaanbaar. Met ontzettend veel plezier heb ik deze cozy urban fantasy gelezen. Het verhaal is spannend en meeslepend en door de ironische humor ontstaat er een intrigerende diepere laag over het leren kennen van iemand.
Om te beginnen is het verhaal toegankelijk en geschikt voor veel lezers. De auteur zorgt met de nodige humor er voor dat het enge wordt gerelativeerd. En met spannende en hartverwarmende ontwikkelingen en gebeurtenissen ontstaat er een verhaal waarvan de lezer eigenlijk hoopt dat er geen einde aan komt.
En in mijn ervaring is ‘Zonnebloemen en Weerwolven’ uitermate geschikt voor een verfilming. Dat heeft te maken met de beeldende schrijfstijl van de auteur, de opbouw van het verhaal en de thematiek die Randolph laat zien. Met krachtige en soms ook humoristische beelden weet ze de lezer van begin tot eind met haar verhaal te boeien.
In haar eerdere werk komen ook weerwolven voor. In de Varulven-trilogie worden deze wezens op een creatieve en toegankelijke manier aan de lezers gepresenteerd. Dat doet de auteur ook in dit boek. Als lezer kun je niet anders dan fan worden van de weerwolven van Roselynd Randolph. Dat komt voor mij door het volgende.
Er zit ironie in de weerwolf. En dat geeft meerduidigheid aan het wezen. Door de tegenstelling in dit personage ontstaat er een interessante dynamiek. Er zijn mogelijkheden om deze fascinerende weerwolf op verschillende manieren te interpreteren. Alleen vanwege de spoilers kan ik daar nu niet verder op in gaan. Een ding is zeker de ironie in de weerwolf is onweerstaanbaar en heeft een meerwaarde voor de weerwolven fantasy.
Daarnaast is de manier waarop met schijn en werkelijkheid de wereld in het boek wordt getoond geweldig. Als het ogenschijnlijke rustige dorp Meeraert een stil wateroppervlak is, dan laat dit verhaal zien dat er zich onder het wateroppervlak van alles kan afspelen. Welk monster verschuilt zich in de diepte van het water? Daar geeft het verhaal op een beheerste dubbelzinnige manier antwoord op, waarmee Roselynd Randolph laat zien dat haar werk meerduidigheid heeft.
Ik zou het verhaal tekort doen als ik niet stil zou staan bij de thematiek. In mijn ervaring gaat het verhaal ook over het oprecht leren kennen van de ander. Door oprecht er te zijn voor iemand anders vindt er ook een persoonlijke groei plaats en vindt er (zelf)bewustwording plaats. Dat komt op een meeslepende fantasierijke manier terug in het boek.
En zo wordt ‘Zonnebloemen en Weerwolven’ een onweerstaanbaar verhaal. De krachtige beelden waarmee het verhaal en de thematiek aan de lezer worden getoond maken het in mijn ervaring heel geschikt voor een verfilming. De humoristische spanning maakt het verhaal heel toegankelijk. De weerwolven van Roselynd Randolph hebben diepgang, waardoor ze een toegevoegde waarde hebben. En dat maakt ze voor mij onweerstaanbaar.
Om te beginnen is het verhaal toegankelijk en geschikt voor veel lezers. De auteur zorgt met de nodige humor er voor dat het enge wordt gerelativeerd. En met spannende en hartverwarmende ontwikkelingen en gebeurtenissen ontstaat er een verhaal waarvan de lezer eigenlijk hoopt dat er geen einde aan komt.
En in mijn ervaring is ‘Zonnebloemen en Weerwolven’ uitermate geschikt voor een verfilming. Dat heeft te maken met de beeldende schrijfstijl van de auteur, de opbouw van het verhaal en de thematiek die Randolph laat zien. Met krachtige en soms ook humoristische beelden weet ze de lezer van begin tot eind met haar verhaal te boeien.
In haar eerdere werk komen ook weerwolven voor. In de Varulven-trilogie worden deze wezens op een creatieve en toegankelijke manier aan de lezers gepresenteerd. Dat doet de auteur ook in dit boek. Als lezer kun je niet anders dan fan worden van de weerwolven van Roselynd Randolph. Dat komt voor mij door het volgende.
Er zit ironie in de weerwolf. En dat geeft meerduidigheid aan het wezen. Door de tegenstelling in dit personage ontstaat er een interessante dynamiek. Er zijn mogelijkheden om deze fascinerende weerwolf op verschillende manieren te interpreteren. Alleen vanwege de spoilers kan ik daar nu niet verder op in gaan. Een ding is zeker de ironie in de weerwolf is onweerstaanbaar en heeft een meerwaarde voor de weerwolven fantasy.
Daarnaast is de manier waarop met schijn en werkelijkheid de wereld in het boek wordt getoond geweldig. Als het ogenschijnlijke rustige dorp Meeraert een stil wateroppervlak is, dan laat dit verhaal zien dat er zich onder het wateroppervlak van alles kan afspelen. Welk monster verschuilt zich in de diepte van het water? Daar geeft het verhaal op een beheerste dubbelzinnige manier antwoord op, waarmee Roselynd Randolph laat zien dat haar werk meerduidigheid heeft.
Ik zou het verhaal tekort doen als ik niet stil zou staan bij de thematiek. In mijn ervaring gaat het verhaal ook over het oprecht leren kennen van de ander. Door oprecht er te zijn voor iemand anders vindt er ook een persoonlijke groei plaats en vindt er (zelf)bewustwording plaats. Dat komt op een meeslepende fantasierijke manier terug in het boek.
En zo wordt ‘Zonnebloemen en Weerwolven’ een onweerstaanbaar verhaal. De krachtige beelden waarmee het verhaal en de thematiek aan de lezer worden getoond maken het in mijn ervaring heel geschikt voor een verfilming. De humoristische spanning maakt het verhaal heel toegankelijk. De weerwolven van Roselynd Randolph hebben diepgang, waardoor ze een toegevoegde waarde hebben. En dat maakt ze voor mij onweerstaanbaar.
1
Reageer op deze recensie