Aangename kennismaking, mevrouw Terry

Ik moet eerlijk toegeven dat ik voor Gewist nog nooit van Teri Terry gehoord had. Dat het boek verschenen was in 2013 vond ik heel erg intrigerend, ik was meteen benieuwd of ik dat aan het verhaal zou merken of niet. Daarnaast sprak de achterflap me meteen aan, het deed me denken aan The Darkest Minds en Een wereld zonder hemel. Ik was er dus helemaal klaar voor om deze dystopische Young Adult te verslinden.

Of ik hem echt verslonden heb? Ja en nee, Gewist was echt een heerlijk boek dat heel makkelijk weg leest. Teri Terry heeft een erg vlotte schrijfstijl en neemt je meteen mee naar het Verenigd Koninkrijk van de toekomst (in 2013 voorspelde ze de Brexit al waar ik toch wel even van versteld stond). Maar ergens bleef ik toch nog een beetje op mijn honger zitten en miste ik wat actie. Toen het einde naderde, volgden de gebeurtenissen elkaar in een sneller tempo op en het boek eindigt met een kleine cliffhanger waardoor ik heel erg benieuwd ben naar het vervolg.

Kyla is het hoofdpersonage en als lezer breng je heel wat tijd door in haar hoofd. Desondanks voelt het alsof ik nog maar het tipje van de ijsberg van haar heb leren kennen om het met een mooie metafoor te zeggen. Af en toe kwam ze een tikje naïef en jong over, maar ergens snapte ik dat wel omdat ze gewist was en helemaal van nul moest herbeginnen. Van de andere personages was Kyla’s moeder mijn favoriet.

Ik kan dus besluiten dat ik Gewist het veelbelovende debuut vond van Teri Terry in Nederland en België. Ik kijk ernaar uit om meer van deze auteur te lezen.