Doorleefd

In De meisjes van de Goede Herder neemt Christel Don ons mee in een stuk geschiedenis van de opvangtehuizen die tot de orde van de Goede Herder behoorden. Een opmerkelijke geschiedenis, want de opvangtehuizen, vooral voor meisjes, hebben niet zo’n goede naam. In vele gevallen is er sprake van misbruik en dwang, uitbuiten van de meisjes als goedkope arbeidsters, … Natuurlijk zijn dat veelal de verhalen die de aandacht trekken en misschien zijn ze in de minderheid, maar deze verhalen beïnvloeden de opinie van de mensen het meest. Feit is dat er er streng aan toe ging binnen de muren van de kloosters. De meisjes die er terecht kwamen, waren ook niet de gemakkelijkste en kwamen niet uit vrije wil. Maar de auteur heeft ons een mooie diverse kijk gegeven op een stukje geschiedenis waar iedereen wel iets van gehoord heeft maar toch het fijne niet van weet.
Christel Dom heeft ervoor gekozen mensen die het leven, hetzij als zuster of medewerker, hetzij als “opgenomene patiënt” binnen de kloosters hebben meegemaakt, aan het woord te laten. Je voelt de betrokkenheid doorheen de woorden. Toch heeft zij ook getracht om verder in de tijd terug te gaan en ons een ruimer beeld uit de geschiedenis van de orde te geven. Dit laatste was zeker niet eenvoudig, er is weinig concreet materiaal terug te vinden over deze vroegere periodes. Maar het resultaat mag er wezen.
Een boek dat ik zelf niet spontaan ter hand zou nemen, en daarom ben ik blij dat we het mochten lezen voor een leesclub van De Boekenreizigers.