Geen eenvoudig verhaal om te volgen.

De Schepping van Michael, geschreven door Michael Kapitein is een zeer vreemd en voor mij moeilijk verhaal.
Michael is op een morgen wakker geworden onder een struik en stelt vast dat een mysterieuze plaag de mensen omgebracht heeft. Tijdens zijn trektocht met zijn hond Sif over de verlaten wereld, ontdekt hij dat er nog enkelingen de plaag overleeft hebben. Samen met een aantal dierenmensen, hij noemt ze zo omdat ze zich met een aantal dierenelementen getooid hebben, gaat het een tijdje goed. Ze leren elkaar aanvaarden en Michael wordt als Ezel opgenomen in hun gezelschap. Maar dan blijft hij weer alleen over met het kleine meisje Panda, die hem doet terugdenken aan zijn dochtertje dat hij vele jaren ervoor had achtergelaten. Komt het goed met Michael en Panda? En wat met de wereld?
Het verhaal dat Michael Kapitein schrijft is niet helemaal helder en vaak moeilijk te volgen. Was het de bedoeling een soort van scheppingsverhaal te schrijven? Soms lijkt het daarop. Want er zijn wel een aantal verwantschappen te merken met wat we ook in de Bijbel aantreffen. Er is in het verhaal een soort van zondvloed wanneer Michael optrekt met de dierenmensen. Een parallel met Noach? Misschien maar dan wel in een zeer vreemde versie en daardoor niet echt geslaagd.
De taal die de schrijver gebruikt is vrij toegankelijke schrijftaal maar de complexe structuren en inhouden maakten het voor mij een minder leuke leeservaring. Ik kan er echt geen vat op krijgen. Misschien zoek ik dan ook teveel naar een betekenis achter het verhaal en heb ik daardoor de gedachtengang van de schrijver gemist.