De harde realiteit …

Een weg terug van Ina van der Beek vertelt het verhaal van Femke en Jurre.
Femke is tijdens een backpacktocht zwanger geworden van haar tijdelijke vriendje Peter. Bij de terugkeer thuis, wordt ze ondanks het bijzondere nieuws warm opgevangen door haar ouders. Na de bevalling van een dochter, Merel, woont Femke bij haar ouders. Ze neemt haar verantwoordelijkheid voor haar dochter en gaat studeren voor leerkracht. Maar een echt vrij leven zit er niet in. Merel gaat voor alles, ook voor de ontspanning. En dan maakt ze tijdens een voetbalwedstrijd van een van haar zusjes, kennis met Jurre. Femke voelt meteen een klik, maar wil er niet aan toegeven omwille van Merel. Uiteindelijk, na veel vijven en zessen, vertelt ze Jurre haar geheim. Die gaat er verrassend goed mee om, hoewel hij zweert bij eerlijkheid, iets waar Femke het zelf moeilijker mee heeft. Ze trouwen en er komen nog dochters in het gezin. Hoewel Merel weet dat Jurre niet haar papa is, gaat het lang goed. Maar wanneer ze wat ouder wordt, begint ze te rebelleren. Een tijd waarin Femke een belangrijke beslissing neemt voor de toekomst. Hoe zal dit uitdraaien?
Ina van der Beek vertelt dit bijzondere verhaal op een zeer mooie manier. Tijdens het lezen merk je steeds de tegenstrijdigheid in de gevoelens van Femke. Voor haar is er maar een persoontje dat echt telt en dat is Merel. Anderzijds is er natuurlijk een leven buiten het moederschap. En Ina van der Beek weet goed te beschrijven hoe dit aan Femke knaagt. De tweestrijd tussen de waarheid en iets doen wat aanvoelt als noodzakelijk spettert van de pagina’s af. Eerlijkheid is toch ook de ander kansen geven om iets uit het verleden recht te zette? Ook het thema van de jong ongehuwde moeder en van nieuw samengestelde gezinnen en de moeilijkheden die dat met zich meebrengt worden in dit verhaal mooi belicht. Rechttoe-rechtaan zonder het slechte of mooier voor te stellen, maar zeer realistisch en begrijpbaar.
Een boek dat ik zelf niet zou kiezen maar waarvan ik nu toch moet zeggen dat het geen straf was om het voor onze leesclub te lezen en te bespreken.