Goed idee, uitwerking vraagt bijkomende aandacht

Met Georgi en de gevallenen schreef Ellen Kusters een kort young adult verhaal over een zestienjarig meisje Ingeborg. Ingeborg heeft een ingebeeld vriendje Georgi. Haar ouders vinden dat ze zich vreemd gedraagt en besluiten van haar neer te brengen in een psychiatrische instelling. Daar houdt Ingeborg lange tijd afstand van haar mede-patiënten. Met haar therapeut Gerard heeft ze een goede band. Hij weet dat ze speciale gaven heeft en vraagt haar om mee te dien aan een bijzonder experiment binnen de instelling. Ingeborg wil dit wel, maar merkt dat er vreemde dingen gebeuren. Ze zoekt contact met Felix en Lilian, twee medepatienten die Georgi ook kunnen zien. Wat staat Ingeborg nog te wachten?
In dit kort verhaal gaat het er soms nogal warrig aan toe. Bij het begin kabbelt het verhaal rustig aan. Je leert Ingeborg en haar ingebeelde vriendje kennen. De problemen thuis lijken ook begrijpbaar en maken de situatie wel gespannen. Maar waarom de beslissing om Ingeborg uit huis te plaatsen genomen wordt, blijft toch wel vreemd. En de hele behandeling in de instelling roept helemaal vraagtekens op. En dan gaat het verhaal van de ene verwarrende scène naar de andere. De context wordt plots moeilijk te volgen en gaat plots heel snel, te snel om het verhaal boeiend te houden. Jammer want er is veel potentieel in het basisidee, maar de uitwerking laat daar nog te wensen over.