Lectuur voor welzijnsbeleid

In Over de borderline vertelt Anika Rooke het verhaal van haar strijd tegen borderline.
Anika merkt van op jonge leeftijd dat ze niet zoals andere kinderen is. Ze heeft veel last van faalangst. Wanneer de relatie tussen haar ouders stukloopt, worden de verschijnselen erger. Anika neemt te weinig tijd om echt te leven en verschuilt zich in haar studie-ijver. Gelukkig is ze een vrij open persoon en maakt ze haar problemen snel bespreekbaar. Haar ouders, maar ook een aantal leerkrachten zijn zeer nauw betrokken bij haar problematiek. Jammer genoeg is dat niet voldoende en beseft Anika dat therapie een noodzakelijk kwaad is. Zeker wanneer ze een uitweg zoekt in zich zelf pijnigen, beseft ze dat externe hulp onvermijdelijk is. Een lange weg, met vallen en opstaan, met kwetsen en gekwetst worden, maar met een duidelijk doel voor ogen.
Het verhaal dat Anika neerschrijft is een zeer emotioneel en confronterend verhaal, je moet het maar doen jezelf blootgeven aan de huidige maatschappij. Puur, onverbloemd, met inzicht in eigen inbreng in zowel het creëren van de problemen als in het zoeken naar de oplossingen. Dat maakt het tot een zeer bijzonder boek dat hopelijk een handvat kan zijn voor mensen die zelf ook problemen ondervinden. Anderzijds is het niet een boek dat je zomaar even opneemt en leest.
Het boek toont ook nog maar eens aan hoe erg het met de zorgverlening in onze welgestelde maatschappij gesteld is. Mensen met problematieken botsen vaker dan hen lief is met het systeem. Ellenlange wachtrijen, voortdurend van de ene therapeut naar de andere om weer een keer te horen, “wij kunnen je nu niet helpen, probeer het eens bij …”. Om moedeloos van te worden! Voor onze beleidsmakers op het gebied van welzijn zou dit boek verplichte lectuur moeten zijn!