zoektocht naar zichzelf

Totem is het debuut van Dorien Voskuil en hiermee heeft ze meteen bewezen dat ze kan schrijven.
Het verhaal speelt vooral rond Karlijn en Rosa. Na het overlijden van Rosa, een beeldend kunstenares, ontvangt Karlijn een schrijven van de notaris dat de Duitse Rosa haar als erfgename heeft aangeduid. Karlijn kent echter geen Rosa en is ten zeerste verwonderd. Op aanraden van haar echtgenoot gaat ze echter luisteren naar wat de notaris haar te vertellen heeft. Karlijn is aangesteld als een van de drie leden van de stichting Morgenstern Foundation. Zij heeft ook het beheer over de woning die Rosa bezat gekregen. Hoe gaan Karlijn en haar omgeving hiermee om? Waarom heeft Rosa net Karlijn gekozen? En wat voor een persoon was Rosa?
Doorheen het verhaal leren we Rosa en Karlijn beter kennen. Dorien Voskuil heeft het mooi uitgedacht en beschreven. Van verwondering en weigerachtig staan tegenover de erfenis, tot volle aanvaarding en weten wat aan te vangen met het grote huis. Stilaan komt het tot een verbondenheid tussen de verschillende personages. Karlijn, altijd een beetje onzelfzeker maar daarnaast zeker in voor een uitdaging. Rosa, een beetje een zonderlinge dame, in strijd met haar gevoelens voor haar moeder en met een gevoel van gemis aan liefde. Britt, een luisterend oor vooral in moeilijke situaties. Xavi, in de eerste plaats bezig met geldzaken, maar toch ook wel iemand met een open hart. Beetje bij beetje leren we ze kennen en begrijpen.
Het verhaal beschrijft ook mooi de innerlijke strijd die de personages voeren. Karlijn is recent gepromoveerd tot schooldirectie, maar ze wil ook wel het beste geven van zichzelf om het project in Duitsland tot een goed einde te brengen. Zijn die twee zaken combineerbaar? Of is het beter je te concentreren op één doel? Hoe kan je in de drukke maatschappij jezelf beschermen tegen teveel hooi op je vork nemen? Wat doet rust met een mens? Voor mij is dat het hoofdthema van “Totem”.