Lezersrecensie
De link is me ontgaan
Nadat we in een eerdere De Boekenreizigers Leesclub het boek “Niets verlaat de tijd” van Luc Vandromme behandelden was het deze keer de beurt aan zijn boek “Tussen de dagen”.
Het boek bestaat uit twee verhalen waarvan ik de samenhang nog steeds niet goed begrijp. In het hedendaagse verhaal volgen we Mauro, geboren in Italië maar al op jonge leeftijd naar België gekomen omdat zijn vader hier meer werkmannen had dan in het geboorteland. Voor Mauro wordt het een vreemde ervaring, vooral wanneer zijn moeder het vriezen achterlaat en alleen terugkeert naar hun thuisland. Ondanks de vreemde jeugd, komt Mauro goed terecht en haalt hij een lerarendiploma. Hij lukt gelukkig getrouw en heeft twee puberdochter. Lore, de echtgenote besluit echter dit jaar met haar vriendin Hanne op vakantie te trekken en ondanks alle pogingen die Mauro onderneemt, krijgt hij geen contactmoment haar. Wanneer er dan ook allerlei rare zaken in zijn omgeving gebeuren, stijgt de spanning bij Mauro. Haalt iemand een grap met hem uit of is het bezitters Ernst?
Het tweede verhaal vertelt over Misa, de dochter van een Italiaans wetenschapper in de zestiende eeuw. We lezen over corruptie en doofpotaffaires, hang naar macht van een priester die het tot paus wil schoppen, … en bij al de gebeurtenissen is er een belangrijke rol voor Misa weggelegd.
En dan komt mijn dilemma. De beide verhalen die doorheen het boek om en om aan de beurt komen, zijn voor mij duidelijk, helder en vlot geschreven. Maar ik kom niet tot de link tussen de beide delen. Ook niet na de vele interessante vragen en dito antwoorden van mijn medelezers. Het boek blijft voor mij een mysterie. Ik heb me ook nooit echt verveeld tijdens het lezen en vooral kunnen genieten van de stijl die de auteur hanteert. Ik heb een lichte voorkeur voor het oude verhaal. De intriges, de tijdsgeest, de locaties spreken me net iets meer aan. Het hedendaagse verhaal is een beetje meer zweverig, soms wat ver gezocht en misschien daarom ook iets moeilijker te volgen. Toch krijgt het vier sterren omdat ik de verhalen op zich zeer interessant en spannend vond.
Het boek bestaat uit twee verhalen waarvan ik de samenhang nog steeds niet goed begrijp. In het hedendaagse verhaal volgen we Mauro, geboren in Italië maar al op jonge leeftijd naar België gekomen omdat zijn vader hier meer werkmannen had dan in het geboorteland. Voor Mauro wordt het een vreemde ervaring, vooral wanneer zijn moeder het vriezen achterlaat en alleen terugkeert naar hun thuisland. Ondanks de vreemde jeugd, komt Mauro goed terecht en haalt hij een lerarendiploma. Hij lukt gelukkig getrouw en heeft twee puberdochter. Lore, de echtgenote besluit echter dit jaar met haar vriendin Hanne op vakantie te trekken en ondanks alle pogingen die Mauro onderneemt, krijgt hij geen contactmoment haar. Wanneer er dan ook allerlei rare zaken in zijn omgeving gebeuren, stijgt de spanning bij Mauro. Haalt iemand een grap met hem uit of is het bezitters Ernst?
Het tweede verhaal vertelt over Misa, de dochter van een Italiaans wetenschapper in de zestiende eeuw. We lezen over corruptie en doofpotaffaires, hang naar macht van een priester die het tot paus wil schoppen, … en bij al de gebeurtenissen is er een belangrijke rol voor Misa weggelegd.
En dan komt mijn dilemma. De beide verhalen die doorheen het boek om en om aan de beurt komen, zijn voor mij duidelijk, helder en vlot geschreven. Maar ik kom niet tot de link tussen de beide delen. Ook niet na de vele interessante vragen en dito antwoorden van mijn medelezers. Het boek blijft voor mij een mysterie. Ik heb me ook nooit echt verveeld tijdens het lezen en vooral kunnen genieten van de stijl die de auteur hanteert. Ik heb een lichte voorkeur voor het oude verhaal. De intriges, de tijdsgeest, de locaties spreken me net iets meer aan. Het hedendaagse verhaal is een beetje meer zweverig, soms wat ver gezocht en misschien daarom ook iets moeilijker te volgen. Toch krijgt het vier sterren omdat ik de verhalen op zich zeer interessant en spannend vond.
1
Reageer op deze recensie