Een novelle om te koesteren...

Ik las op drie dagen tijd tweemaal deze wondermooie novelle. Het begon al bij de titel. Wat is een kwartiermaker? Deze jongen genoot nooit de legerdienst en kent als dusdanig de term niet. Blijkt het om een vroegere militaire functie te gaan, een persoon die vooruit wordt gestuurd om kampplaatsen te zoeken voor troepen. Natuurlijk moet die persoon er goed op letten dat het ginds veilig is, dat de troepen niet makkelijk kunnen gezien worden, dat er genoeg plek is voor mens en materieel. Watervoorziening in de buurt is ook belangrijk. Er komt dus heel wat bij kijken.


Een taak met veel verantwoordelijkheid, zoveel is duidelijk. Maar de rustige en vastberaden Yves, het hoofdpersonage van deze roman, is hier uitermate voor geschikt. Het lijkt wel alsof hij één is met de natuur en het leven zelve. In het respect dat hij toont voor zijn omgeving, of het nu zijn paard Blondelle, een kind of zelfs een bos betreft, uit zich de grootste kwaliteit van deze man. Hij laat namelijk alles en iedereen in zijn waarde - tenminste al wie het verdient.


Het leven lijkt deze man toe te lachen. Hij houdt duidelijk van de vrijheid die zijn functie hem biedt - hij draaft ten slotte steeds voor de troepen uit. Om zijn mond speelt dan ook vaak een glimlach. Dit eenvoudige geluk apprecieert ook zijn ‘kom maar binnen wanneer het past’ vriendin Marguérite. De verhouding tussen de twee wordt heerlijk ongecompliceerd beschreven.


En toch … En toch voel je dat iets drukt op Yves. Hij heeft zorgen. Zijn gewone dagtaak voert hij probleemloos uit. Maar hij lijkt met andere problemen te kampen. Is het de oorlog? Neen, schijnbaar niet. Er is een veel concretere vijand in het spel. Een ongenadige vrouwenhater die nergens voor terugdeinst. Yves vindt het door gebeurtenissen uit zijn verleden zijn heilige plicht de dames in de buurt van het kampement te beschermen tegen die verpersoonlijking van het kwaad.


Het is mooi hoe auteur Juul Martin Williams de rust die Yves uitstraalt in het begin van het verhaal laat overgaan in oprechte bezorgdheid. Naarmate de vijand nadert stijgt ook de spanning in het verhaal. Waar in het begin prachtige natuurbeschrijvingen en een idyllische ontmoeting met een onschuldig kind de boventoon voeren komt later het leed van de vele goed geschetste nevenpersonages en hun vaak verschrikkelijke verleden in beeld. De lezer krijgt ook een steeds beter idee van welk kwaad de personages precies boven het hoofd hangt.


Ik leefde echt mee met de personages. Juul Martin Williams slaagt er met korte dialogen en rake beschrijvingen in figuren zeer goed neer te zetten. De angst, het wantrouwen of de woede van mensen geeft ze goed weer in enkele zinnen. Een memorabel personage is bijvoorbeeld een blinde oud-soldaat. De auteur zet die zó levensecht neer.


Eindigen doe ik graag met wat toelichting over de stijl waarin deze novelle geschreven werd. Juul Martin Williams beschikt over de gave heel natuurlijk klinkende zinnen te schrijven. Ik heb het dan niet enkel over de dialogen (zo spreken mensen inderdaad echt), maar ook over de beeldende beschrijvingen en de actiescènes. Zinnen zijn nooit te lang - ze zijn precies lang genoeg. Echt heel fijn om lezen. De novelle heeft hierdoor een heel aangenaam leesritme.


Je hoort me al komen… Durf ik dit boek aanraden? Zeker wel! In een kort bestek beleef je als lezer een heel verhaal, een vrij emotionele rit met een bevredigend slot. De auteur beschikt nog over een beperkt aantal exemplaren van de eerste oplage. Je kan haar contacteren via haar website of via sociale media. Lees je liever een e-book? Ook dat kan. ‘De Kwartiermaker’ is beschikbaar op Kobo.