Lezersrecensie
Wonderlijke sprookjesbundel vol humor en avontuur
Deze novelle slash sprookjesbundel heeft een aparte charme. Je merkt dat auteur Liesbeth Jochemsen haar hart en ziel in dit boek gelegd heeft. Ze heeft de bundel duidelijk uitgegeven net zoals zij het wil. Nog voor je aan de inhoudsopgave voorin het boek toekomt, glimlach je. De fijne humor op de eerste bladzijden (meer vertellen zou zonde zijn) brengt je in de juiste stemming voor het openingsverhaal. Evengoed zijn de bladzijden na het laatste verhaal razend interessant. Liesbeth Jochemsen licht daar het hele schrijfproces toe, zorgt nadien zoals bij films voor een originele aftiteling van het boek en eindigt met een persoonlijke boodschap voor de lezer.
Om maar te zeggen : dit boek is meer dan enkel een verhalenbundel. Het is een passion project waarin de persoonlijkheid van de auteur aangenaam doorschemert. Maar hoe zit het nu met de verhalen zelf? Betreft het hier standaardsprookjes? Nou, neen! Liesbeth Jochemsen bedenkt eigen sprookjes, laat daarin af en toe bekende sprookjesfiguren en sprookjesmotieven de revue passeren en slaagt er vooral ook in om alle sprookjes op
wonderbaarlijke wijze in elkaar te laten passen. De titel van de bundel, ‘Mozaïek van Geluk’, is dan ook goed gekozen. De verhalen, waarvan sommige in principe apart te lezen zijn, werken het best in de door de auteur gepresenteerde volgorde. De plotlijnen die zo ontstaan zorgen ervoor dat het geheel een bijzonder originele novelle vormt.
Dit soort bundel samenstellen, waarin sprookjes als puzzelstukjes in elkaar grijpen, is een aparte uitdaging. Liesbeth Jochemsen vindt een goede balans tussen logica en mysterie. Enerzijds zorgt de auteur voor een duidelijke (meestal chronologische) opeenvolging van gebeurtenissen doorheen de sprookjes. Anderzijds is er toch nog plek voor uitdagingen en raadsels voor de lezer. De verklaring van een aantal gebeurtenissen volgt namelijk pas in een later sprookje. Het meeste leesgenot haal je dan ook uit de bundel als je alle verhalen onmiddellijk na elkaar leest. Je vermijdt verwarring en je ontdekt de ‘easter eggs’ die in sommige sprookjes verstopt zitten.
Om dit huwelijk van logica en mysterie te laten slagen zijn onvermijdelijk hier en daar wat herhalingen en kleine kunstgrepen in de plot nodig. Op sommige momenten merk je dat Liesbeth Jochemsen wel heel erg haar best heeft gedaan om alle gebeurtenissen sluitend te verklaren binnen het kader van het overkoepelende verhaal. Persoonlijk vind ik niet dat dit stoort. Voor mij is het eerder verfrissend dat in een sprookjeswereld voor de verandering eens een soort van ijzeren logica gehanteerd wordt waarin werkelijk alles verklaard wordt. Alhoewel, alles? De aandachtige lezer zal merken dat één mysterie niet via de chronologie van de bundel opgelost raakt. Het is mooi dat op die manier toch een cruciaal verhaalelement als een soort droom doorheen de bundel blijft zweven. Het nodigt misschien zelfs uit tot een tweede lezing van de bundel…
Als uitgesproken sprookjesfan (‘uitgesprookjes’ fan?) kon dit boek mij bekoren. Er zijn natuurlijk de bekende beperkingen van het genre. Diepgaande karakterschetsen zijn niet het eten en drinken van sprookjes. Toch is er in deze bundel ruim plek voor de gevoelens van de personages. Daarbij keert steeds opnieuw het woord ‘geluk’ terug. Want wat is nu eigenlijk geluk? Koning Archibald wil dat zijn dochter opnieuw lacht na liefdesverdriet. Maar is lachen hetzelfde als gelukkig zijn? Als deze bundel één zaak duidelijk maakt, is het wel dat geluk iets heel anders is. Evenzeer levert ‘Mozaïek van Geluk’ prangend commentaar op wat egoïsme is en wat de verstrekkende gevolgen ervan kunnen zijn.
Ik ga nog even in op de verschillende vertelvormen in de bundel. De flaptekst haalt het al aan : in ‘Mozaïek van Geluk’ zitten limericks, een lied en een pamflet. Maar er komen nog heel wat andere vertelvormen aan bod, een lettervers bijvoorbeeld. Die mix zorgt voor veel afwisseling in de bundel. Liesbeth Jochemsen slaagt er gelukkig goed in de overkoepelende verhaallijn te bewaken binnen de wisselende vertelvormen.
Is deze bundel geschikt voor kinderen? Wel, ik zou durven zeggen dat zowel kinderen als
volwassenen er plezier aan kunnen beleven. Naar mijn gevoel mikt de auteur wat meer op een volwassen publiek ook al gebruikt ze echte sprookjestaal. Toch kunnen kinderen zeker van deze sprookjes genieten. Ze zijn soms wat gruwelijker dan in de Disneyversies … maar daar kunnen kinderen zeker mee om! De onderliggende boodschap van respect voor liefdesrelaties in deze bundel is heel waardevol en kan een thema zijn dat je als ouder graag via sprookjes bij je kind wil aankaarten.
Zijn humor en speelse literaire verwijzingen aan jou besteed? Geniet je van een fantasierijke en kinderlijke sprookjeswereld waarin gedaanteverwisselingen aan de orde van de dag zijn? Lust je roggekoeken? In dat geval is ‘Mozaïek van Geluk’ zeker een boek voor jou!
Om maar te zeggen : dit boek is meer dan enkel een verhalenbundel. Het is een passion project waarin de persoonlijkheid van de auteur aangenaam doorschemert. Maar hoe zit het nu met de verhalen zelf? Betreft het hier standaardsprookjes? Nou, neen! Liesbeth Jochemsen bedenkt eigen sprookjes, laat daarin af en toe bekende sprookjesfiguren en sprookjesmotieven de revue passeren en slaagt er vooral ook in om alle sprookjes op
wonderbaarlijke wijze in elkaar te laten passen. De titel van de bundel, ‘Mozaïek van Geluk’, is dan ook goed gekozen. De verhalen, waarvan sommige in principe apart te lezen zijn, werken het best in de door de auteur gepresenteerde volgorde. De plotlijnen die zo ontstaan zorgen ervoor dat het geheel een bijzonder originele novelle vormt.
Dit soort bundel samenstellen, waarin sprookjes als puzzelstukjes in elkaar grijpen, is een aparte uitdaging. Liesbeth Jochemsen vindt een goede balans tussen logica en mysterie. Enerzijds zorgt de auteur voor een duidelijke (meestal chronologische) opeenvolging van gebeurtenissen doorheen de sprookjes. Anderzijds is er toch nog plek voor uitdagingen en raadsels voor de lezer. De verklaring van een aantal gebeurtenissen volgt namelijk pas in een later sprookje. Het meeste leesgenot haal je dan ook uit de bundel als je alle verhalen onmiddellijk na elkaar leest. Je vermijdt verwarring en je ontdekt de ‘easter eggs’ die in sommige sprookjes verstopt zitten.
Om dit huwelijk van logica en mysterie te laten slagen zijn onvermijdelijk hier en daar wat herhalingen en kleine kunstgrepen in de plot nodig. Op sommige momenten merk je dat Liesbeth Jochemsen wel heel erg haar best heeft gedaan om alle gebeurtenissen sluitend te verklaren binnen het kader van het overkoepelende verhaal. Persoonlijk vind ik niet dat dit stoort. Voor mij is het eerder verfrissend dat in een sprookjeswereld voor de verandering eens een soort van ijzeren logica gehanteerd wordt waarin werkelijk alles verklaard wordt. Alhoewel, alles? De aandachtige lezer zal merken dat één mysterie niet via de chronologie van de bundel opgelost raakt. Het is mooi dat op die manier toch een cruciaal verhaalelement als een soort droom doorheen de bundel blijft zweven. Het nodigt misschien zelfs uit tot een tweede lezing van de bundel…
Als uitgesproken sprookjesfan (‘uitgesprookjes’ fan?) kon dit boek mij bekoren. Er zijn natuurlijk de bekende beperkingen van het genre. Diepgaande karakterschetsen zijn niet het eten en drinken van sprookjes. Toch is er in deze bundel ruim plek voor de gevoelens van de personages. Daarbij keert steeds opnieuw het woord ‘geluk’ terug. Want wat is nu eigenlijk geluk? Koning Archibald wil dat zijn dochter opnieuw lacht na liefdesverdriet. Maar is lachen hetzelfde als gelukkig zijn? Als deze bundel één zaak duidelijk maakt, is het wel dat geluk iets heel anders is. Evenzeer levert ‘Mozaïek van Geluk’ prangend commentaar op wat egoïsme is en wat de verstrekkende gevolgen ervan kunnen zijn.
Ik ga nog even in op de verschillende vertelvormen in de bundel. De flaptekst haalt het al aan : in ‘Mozaïek van Geluk’ zitten limericks, een lied en een pamflet. Maar er komen nog heel wat andere vertelvormen aan bod, een lettervers bijvoorbeeld. Die mix zorgt voor veel afwisseling in de bundel. Liesbeth Jochemsen slaagt er gelukkig goed in de overkoepelende verhaallijn te bewaken binnen de wisselende vertelvormen.
Is deze bundel geschikt voor kinderen? Wel, ik zou durven zeggen dat zowel kinderen als
volwassenen er plezier aan kunnen beleven. Naar mijn gevoel mikt de auteur wat meer op een volwassen publiek ook al gebruikt ze echte sprookjestaal. Toch kunnen kinderen zeker van deze sprookjes genieten. Ze zijn soms wat gruwelijker dan in de Disneyversies … maar daar kunnen kinderen zeker mee om! De onderliggende boodschap van respect voor liefdesrelaties in deze bundel is heel waardevol en kan een thema zijn dat je als ouder graag via sprookjes bij je kind wil aankaarten.
Zijn humor en speelse literaire verwijzingen aan jou besteed? Geniet je van een fantasierijke en kinderlijke sprookjeswereld waarin gedaanteverwisselingen aan de orde van de dag zijn? Lust je roggekoeken? In dat geval is ‘Mozaïek van Geluk’ zeker een boek voor jou!
1
8
Reageer op deze recensie