Goede start van een heerlijke feel-good reeks, met als grote plus de historische gebeurtenissen

De start van de zeven zussen en de start van Maia’s verhaal. Vanaf het begin leest het boek gemakkelijk weg, mede vanwege de gemakkelijke schrijfstijl maar vooral omdat er eigenlijk weinig personages geïntroduceerd worden naast de zussen. Dit blijft eigenlijk het gehele boek zo, Maia ontmoet maar weinig personages die van betekenis zijn. Dit maakt het boek soms wat voorspelbaar en ook zien we weinig verschillende kanten van Maia.

De verhaallijn rondom Izabella maakt dit ruimschoots goed. Het verhaal is zo pakkend geschreven dat je er in meegezogen wordt en zelf graag ook als een standbeeld voor Laurent zou zitten. Hetzelfde geld voor de Cristo, Rio stond niet altijd in mijn top 10 met plaatsen die ik wilde bezoeken; echter raak ik door dit boek wel erg enthousiast. Het grootste pluspunt zijn de echte historische gebeurtenissen die erin verwerkt zijn (zoals de crisis in de VS) en de echte historische personages zoals Landowski en Margerida. Dit geeft definitief de 5e ster voor dit boek.

Terug naar Maia: jammer dat ze eigenlijk weinig aan bod kwam, ik had graag meer van haar gezien. Tenenkrommend is de zoetsappigheid soms, vooral in de “hedendaagse stukken”. In de stukken van Izabella viel viel dit veel minder op, wat maakt dat je soms het gevoel hebt dat Riley vooral Izabella’s verhaal wilde vertellen. Ja het is een boek, maar als je al 14 jaar met trauma’s rondloopt en je ontmoet Floriano en je hele mindset is veranderd en de gevolgen van trauma’s “zijn opgelost” in 2 weken, is dat een toverstokje waar menig psycholoog jaloers op is. Kortom: jammer dat Riley hier niet meer de tijd voor neemt, in de volgende boeken wordt dit soms nog erger.

De kritische punten mag de pret verder niet drukken: goede start van een heerlijke feel-good serie. Ook als je het boek uit kun je je er nog uren mee vermaken op google met theorieën over Pa Salt en het “verborgen plot” waar Riley over spreekt.