Aangename schrijfstijl, voorspelbaar einde

Sasja Winters heeft het schrijven vaarwel gezegd en hoopt haar leven opnieuw op te bouwen. Haar uitgever is woest om het einde van de laatste thriller uit haar succesreeks. Ze liet het hoofdpersonage sterven waardoor de serie ook definitief ten einde was. Het schrijven van de Maasstadmoorden had van haar een vreselijk mens gemaakt. Ze was verslaafd geraakt aan alcohol en pillen en was daardoor haar man, en zelfs bijna haar kinderen, kwijtgeraakt. Haar ex-man vond een prachtige nieuwe vrouw en haar kinderen lijken dol op hun stiefmoeder. Gelukkig kan Sasja altijd vertrouwen op haar beste vriendin en misschien brengt haar nieuwe buurman ook wel wat spanning in haar leven.

Angelique Haak is een Nederlandse thrillerschrijfster. Haar nieuwste boek, Afgeschreven, is een standalone. In dit verhaal neemt Haak je mee in het woelige leven van Sasja Winters. Zij lijkt geboren voor het ongeluk en komt al sinds haar jeugd in meerdere moeilijke situaties terecht. Wanneer ze eindelijk haar leven weer min of meer op orde heeft, besluit iemand de moorden uit haar boeken ook daadwerkelijk uit te voeren. In het verhaal kom je als lezer mee terecht in de neerwaartse spiraal die dit voor Sasja veroorzaakt. Alles lijkt van kwaad naar erger te gaan. Wie of wat is de oorzaak van al haar ongeluk?

‘Mensenkennis wordt zwaar overschat. Iedereen laat slechts zien wat ie wil dat de ander ziet.’

Naast de negativiteit in het leven van Sasja is er in het verhaal ook ruimte voor gruwel en spanning. Er vinden vreselijke moorden plaats die steeds geïnspireerd zijn door de thrillerverhalen die Sasja schreef. Ook de gruwelijke details, die ze vaak in een soort van trance schreef, laat de dader niet achterwege. Afwisselend lees je het verhaal van Sasja en dat van de politie die het onderzoek naar de moorden voert, maar ook de dader komt enkele hoofdstukken aan het woord. Hierdoor worden de beweegredenen van dit personage al subtiel duidelijk. Door een schrijfster als hoofdpersonage te kiezen, geeft de auteur een kleine inkijk in de onzekerheden die het schrijven met zich mee brengt.

Haak heeft een aangename schrijfstijl en hoewel ze in de proloog enkele lange, moeilijke zinnen neerpent, slaat dit in de hoofdstukken die daarop volgen om naar korte, vrij makkelijke zinnen. De hoofdstukken zijn vrij lang, maar dit doet niets af aan de vlotheid van het verhaal. Het is zelfs fijn om eens langer dan vijf pagina’s vanuit een bepaald perspectief te lezen.

Hoewel er verdachten genoeg aan bod komen in het verhaal, is het voor de ervaren thrillerlezer niet zo moeilijk om de dader en de motieven te achterhalen. Haak laat voldoende puzzelstukjes achter om al vrij snel in het verhaal het einde te kunnen voorspellen. Dit zorgt ervoor dat de spanning regelmatig niet helemaal naar boven komt. Het is hopen dat je als lezer toch nog verrast wordt met een plotwending. Die komt er helaas niet, maar er is wel een fijne verrassing toegevoegd aan het einde van het verhaal.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een ongezellig boek' en 'Lees een gevaarlijk boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.