Boeiende thriller vanuit een verrassend perspectief

Harmen ligt dood in de trappenhal van het flatgebouw waar hij woont. Zijn vrouw schreeuwt uit dat de nieuwe buurvrouw de dader is. Megan heeft een moeilijke periode achter de rug en woont nog maar enkele maanden in het flatgebouw in Rotterdam. Net wanneer de rust in haar leven is teruggekeerd, wordt ze verdacht van de moord op haar, niet zo geliefde, buurman. Ze blijft haar onschuld volhouden, maar alle sporen wijzen naar haar. Kunnen de speurders de waarheid achterhalen of blijft het mysterie rond Harmens dood onopgelost?

Elvin Post is een Nederlandse auteur. Hij heeft reeds verschillende thrillers geschreven. In een aardig meisje heeft Post gekozen voor een verrassend vertelperspectief. Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van de verschillende personages, waarbij elk hoofdstuk duidelijk aangeeft vanuit wiens perspectief het verhaal wordt verteld. Een opvallend detail is dat de bewoners van het flatgebouw in de ik-vorm spreken, wat zorgt voor meer betrokkenheid van de lezer. In de hoofdstukken over Carl, de inspecteur, wordt er in de hij-vorm geschreven wat een gevoel van afstand en objectiviteit creëert. Deze originele aanpak versterkt de spanning en dynamiek in het verhaal.

Het taalgebruik verschilt ook van personage tot personage. Ze hebben elk een andere stijl en een eigen woordenschat. Zo heeft Harmen de gewoonte zijn vrouw ‘zombieface’ te noemen en verwijst hij naar zijn zoon als ‘het joch’. Daarentegen hanteert Post bij Carl een meer intelligente en zakelijke schrijfstijl. Deze variatie maakt het voor de lezer niet alleen makkelijker om de personages beter te leren kennen, maar helpt ook om je in te leven in het verhaal. Elk personage brengt een herkenbaar element met zich mee, waardoor je je als lezer een levendig en helder beeld van hen kunt vormen.

Ook het contrast tussen de vermeende dader en het slachtoffer wordt duidelijk in de verf gezet. Megan is een, de titel zegt het zelf, aardig meisje terwijl Harmen eerder wordt neergezet als een egoïstische, onaangename man. Hoewel deze tegenstellingen duidelijk bijdragen aan het verhaal, voelen ze soms wat overdreven aan. De bewoners van het flatgebouw lijken vaak karikaturen, met eigenschappen die net iets te sterk worden uitvergroot. Dit doet afbreuk aan de geloofwaardigheid van deze thriller.

Er wordt gespeeld met de chronologie in het verhaal. Het boek start letterlijk met ‘het einde’. Vervolgens wisselen verleden en heden elkaar af. Dit zorgt voor extra spanningslaag. Als lezer houden de vele flashbacks je alert en probeer je elk detail in je op te nemen om mee de waarheid te achterhalen. Op het einde komen heden en verleden samen en wordt alles duidelijk.

Een aardig meisje is een vlotte thriller waarin Elvin Post experimenteert met verschillende vertelperspectieven en de chronologie, zonder in te boeten op de spanning. De personages zijn duidelijk neergezet, maar missen door de grote contrasten soms wat geloofwaardigheid. De vele geheimen die pagina per pagina onthult worden zorgen voor een snel leestempo en een drang om deze thriller zo snel mogelijk uit te lezen.