Veelbelovend debuut

“Het zijn niet mijn verhalen die ik deel, dus ik twijfel of ik wel de aangewezen persoon ben om ze te vertellen, maar ik was daar en ben sindsdien nooit meer dezelfde geweest.” En zo neemt Jong je mee in zijn beleving van zijn werk in de partijloods van zijn oom. Hij is afgestudeerd maar weet niet wat hij met zijn leven wil. Wanneer zijn oom hem een job aanbiedt, lijkt dit de ideale oplossing.

Sprokkelaars, de debuutroman van Mira Aluç, voert de lezer mee in een wereld vol aarzeling en terughoudendheid. Jong vult schappen, haalt lunch bij Henny en staat soms achter de kassa. Terwijl hij zich door deze dagelijkse taken beweegt, vindt hij in de loods een zekere rust. Maar tegelijkertijd knaagt de vraag: is dit alles? Wil hij hier blijven, of moet hij verder?

Aluç hanteert een eenvoudige, sobere schrijfstijl die perfect aansluit bij het hoofdpersonage en de thema’s van het verhaal. Het is wonderlijk hoe deze simpliciteit een zinvolle bijdrage levert aan het verhaal. Het is een fragmentarisch boek waarin Jong chronologisch vertelt over zijn tijd in de partijloods. Op een bepaald moment zegt hij letterlijk: “Ik onthoud details, geen gebeurtenissen.” Dat gevoel weerspiegelt zich mooi in de losse, opeenvolgende scènes.

Sprokkelaars is een subtiele en meeslepende roman over twijfel, routine en de zoektocht naar richting. Met een sobere, fragmentarische schrijfstijl weet Mira Aluç de innerlijke wereld van Jong treffend weer te geven. Een verhaal dat nog even blijft nazinderen...