Ruimte voor verbetering

De Amerikaanse auteur Lisa Gardner heeft al een hele reeks succesvolle thrillerseries op haar naam staan. Meerdere van haar werken werden naar het Nederlands vertaald. Ze debuteerde in 1998 met de 'Quincy & Rainie'-reeks en later scoorde ze ook met de serie rond D.D. Warren. Voordat ze verdween is het eerste boek met Frankie Elkin in de hoofdrol. Het werd vertaald door Els Franci-Ekeler.

In Boston is al bijna een jaar een jong tienermeisje vermist. De zaak krijgt nog maar weinig media-aandacht en is ook bij de politie geen prioriteit. Frankie heeft een missie: ze reist het hele land af op zoek naar vermiste minderjarigen. Wanneer ze online de informatie leest over de vermiste Angelique, weet ze wat haar volgende bestemming zal zijn. Ze reist naar Boston en gaat werken in een bar in de buurt van waar Angelique verdween. Met behulp van de familie probeert ze te achterhalen wat er juist gebeurd is: waar is Angelique en is ze nog in leven?

Frankie beschrijft zichzelf als 'een doodgewone witte vrouw van middelbare leeftijd met meer dingen waar ze spijt van heeft dan dingen die ze wil houden, en meer trieste verhalen dan blije'. Het is van bij de start van het verhaal duidelijk dat ze een geheim met zich meedraagt. Haar verleden komt regelmatig naar boven in de nachtmerries die we als lezer mee mogen beleven. Als herstellend alcoholist moet ze elke dag vechten tegen haar verslaving. Ze gaat naar bijeenkomsten van de AA, maar haar grootste afleiding en motivatie is het zoeken van vermiste kinderen.

Frankie is enorm negatief tegenover de politie. Tot vervelens toe wordt er herhaald hoeveel slechte ervaringen ze al met de politie gehad heeft. Ook wordt ze zelf neergezet als een geweldige onderzoeker die de politie steeds te slim af is. Zij krijgt wel informatie los uit mensen die al uren verhoord zijn zonder iets te vertellen, zij botst toevallig wel op nuttige sporen en de familie neemt haar wel in vertrouwen. Toch zal ze in dit verhaal nauw samenwerken met de politie en blijken de rechercheurs best sympathiek. Al die negativiteit zorgt voor onnodige opvulling in het verhaal.

In Boston komt ze terecht in Mattapan: een wijk met hoge misdaadcijfers. Gardner probeert in deze omgeving van straatbendes en armoede toch enkele zachte personages neer te planten. Dat zorgt voor een interessant contrast en situaties die boeiend zijn om te lezen. De spanning komt voornamelijk voort uit de beschrijvingen van de buurt en het gevaar dat altijd om de hoek loert in de vorm van een bendelid, de politie, de dader of iemand anders die Frankie boos gemaakt heeft. De donkere straten die ’s nachts best gemeden worden en de mysterieuze achtervolgingen die daarbij gepaard gaan, dragen bij aan de sfeer van het verhaal.

De opgebouwde spanning gaat een beetje verloren in het chaotische plot. Er gebeurt heel veel tegelijk, de keuzes die de personages maken zijn niet logisch en het verhaal eindigt ongeloofwaardig. Dat is zonde van het sterke, weloverdachte begin van het verhaal.

Ondanks de clichématige alcoholverslaving is Frankie een vernieuwend hoofdpersonage. Hopelijk werkt Lisa Gardner aan een tweede deel waarin we Frankie nog beter leren kennen en het plot sterker uitgewerkt wordt. Voeg daar de spanningsopbouw en het concept van dit verhaal aan toe en een nieuwe, goede thrillerserie is geboren.