Poëtische stof tot nadenken

Wat direct opvalt aan deze bundel is de totale vormgeving: handzaam formaat, mooi dik papier, fijn lettertype én een aantal illustraties in het boek (van Brian Elstak). Illustraties die iets duisters, beklemmends hebben, en dat is positief, want dat past perfect. Er zijn vijf verhalen van Anton de Kom én een voorwoord (van Gerda Lenten Havertong) en nawoord (van Raoul de Jong) gebundeld en dat voor- en nawoord zijn wezenlijk onderdeel van het geheel: dus niet overslaan! De verhalen zijn los van elkaar te lezen en de tip is, om ze niet in één keer acher elkaar te lezen, maar de bundel na het lezen van een verhaal weg te leggen. Even het verhaal laten bezinken en op een later moment het volgende verhaal lezen. Zo komt ieder verhaal méér op zichzelf te staan en wordt het niet een ‘klein’ onderdeel van het geheel; losse verhalen kunnen de aandacht bij elkaar weghalen en dat is te voorkomen door een leespauze in te lassen.
De taal van alle verhalen is bijzonder poëtisch: prachtig!

Meeste stof tot nadenken heeft het verhaal ‘Purperhart en de rode mier’ gegeven: samen sta je sterk, bundel de krachten, werk samen, met z’n allen is het kwaad te bestrijden! Maar: op welk punt in de strijd tegen het kwaad, ben je zelf het kwaad geworden? Is hier sprake van ‘kwaad met kwaad vergelden’ en als dat zo is, is dat dan geoorloofd of niet? En waarom ‘Purperhart’? Tuurlijk, het is een tropische houtsoort, maar is er ook bewust voor deze houtsoort gekozen vanwege de naam die misschien doet denken aan de onderscheiding Purple Heart? Of is dit louter toeval? Zoals gezegd: veel stof tot nadenken.

Het ontvangen en lezen van deze bundel was aanleiding om méér te weten te willen komen over Anton de Kom – inmiddels toegevoegd aan de Canon van Nederland – en Anansi de spin (boekjes, tekenfilmpjes…). Daarmee heeft de bundel een hele nieuwe wereld geopend en dát is het fantastische effect dat boeken (als deze) kunnen hebben!