Lezersrecensie
Briljant boek
Een aantal componisten, pianisten, klimaatactivisten, een politicus en een sopraan: zijn deze personen, deze levens met elkaar te verbinden of zelfs te vervlechten? Ja, dat kan. Auteur Eppo Leon is daar heel goed in geslaagd in de roman Klimaatcantate. De lezer reist met hen mee in vier tijdvakken (vier delen): 1972, 1998-1992, 2018-2019 en het toekomstige 2051. De eerste drie periodes zijn een mix van fantasie en een feest der herkenning. Of de vierde periode werkelijkheid wordt, weten we straks (bij leven en welzijn).
De structuur van Klimaatcantate is heel goed in elkaar gezet en het laatste deel bevat briljante twists en invalshoeken. De lezer komt terecht is een bijzondere 'loop'. Het kan niet anders of de auteur moet deze structuur vooraf op een héél groot vel papier of de muur uitgetekend hebben met veel gekleurde post-its en lijnen.
De verwijzing naar échte personen, gebeurtenissen, een tv-programma, boeken et cetera ligt er vaak dik bovenop. Daar kun je je aan ergeren als lezer óf je kunt er de humor van inzien. Bij mij was het laatste het geval. Mocht van het eerste sprake zijn (ergernis) dan wordt de lezer in het laatste deel 'op zijn plek gezet'. Daarmee laat de auteur zien dat hij of zij over een grote mate van zelfspot en ironie beschikt. Het laatste deel is echt fantastisch.
Over de auteur gesproken: over Eppo Leon is niets te vinden en de grote vraag is wie achter dit pseudoniem schuilgaat. Is het een beginnend auteur die bang is voor de recensies, reacties en verkoopcijfers en daarom graag nog even in de anonimiteit blijft? Of is het juist een bekend persoon die niet voor- of nadeel wil ondervinden van het al bekend zijn (op een ander terrein)? Als het eerste het geval is, dan vind ik het een geweldig debuut. En in het tweede geval vind ik het nog steeds een geweldig boek. Mijn gevoel zegt dat Eppo Leon een vrouw is (voor zover gender van belang is).
Tenslotte:
- het is fijn om niet alleen de Nederlandse maar ook de Duitse en met name de Engelse taal te beheersen bij het lezen van dit boek. Bij het Russisch en Spaans is wel iets voor te stellen zonder de vertaling of betekenis echt te weten;
- ook deze uitgave is weer érg goed verzorgd. Mooi papier, fijne typografie en een afbeelding met foliedruk op de omslag.
De structuur van Klimaatcantate is heel goed in elkaar gezet en het laatste deel bevat briljante twists en invalshoeken. De lezer komt terecht is een bijzondere 'loop'. Het kan niet anders of de auteur moet deze structuur vooraf op een héél groot vel papier of de muur uitgetekend hebben met veel gekleurde post-its en lijnen.
De verwijzing naar échte personen, gebeurtenissen, een tv-programma, boeken et cetera ligt er vaak dik bovenop. Daar kun je je aan ergeren als lezer óf je kunt er de humor van inzien. Bij mij was het laatste het geval. Mocht van het eerste sprake zijn (ergernis) dan wordt de lezer in het laatste deel 'op zijn plek gezet'. Daarmee laat de auteur zien dat hij of zij over een grote mate van zelfspot en ironie beschikt. Het laatste deel is echt fantastisch.
Over de auteur gesproken: over Eppo Leon is niets te vinden en de grote vraag is wie achter dit pseudoniem schuilgaat. Is het een beginnend auteur die bang is voor de recensies, reacties en verkoopcijfers en daarom graag nog even in de anonimiteit blijft? Of is het juist een bekend persoon die niet voor- of nadeel wil ondervinden van het al bekend zijn (op een ander terrein)? Als het eerste het geval is, dan vind ik het een geweldig debuut. En in het tweede geval vind ik het nog steeds een geweldig boek. Mijn gevoel zegt dat Eppo Leon een vrouw is (voor zover gender van belang is).
Tenslotte:
- het is fijn om niet alleen de Nederlandse maar ook de Duitse en met name de Engelse taal te beheersen bij het lezen van dit boek. Bij het Russisch en Spaans is wel iets voor te stellen zonder de vertaling of betekenis echt te weten;
- ook deze uitgave is weer érg goed verzorgd. Mooi papier, fijne typografie en een afbeelding met foliedruk op de omslag.
2
Reageer op deze recensie