Wat moet zijn, moet zijn.

Hoofdpersoon in het boek is Fay, die zich gaandeweg het boek ontwikkelt tot een zelfstandiger persoon terwijl haar perfecte leven langzaam afbrokkelt..
Zeer tegen de zin van haar man Frank gaat Fay tijdelijk naar haar ouderlijk huis in Drenthe.
Zij gaat daar samen met haar broer en diens vriend de zorg voor haar moeder op zich nemen. Volgens haar broer en de huisarts is moeder aan het dementeren maar Fay is het daar niet mee eens. Moeder was toch altijd al wat zweverig.

Het ouderlijk huis staat in Drenthe aan het water en vlak bij het bos. Door het water hangt er vaak een nevel rond het huis. De titel van het boek verwijst hiernaar maar ook naar het zweverige karakter van moeder.

Het boek is in de ik-vorm geschreven vanuit Fay. Dit zorgt er wel voor dat de andere karakters niet veel diepgang hebben. Dat is jammer voor het boek.
In het begin wordt de nieuwsgierigheid gewekt want van wie zijn de dagboekfragmenten tussen de hoofdstukken door en over welk geheim gaat het.
Maar op een gegeven moment kabbelt het boek maar wat voort.
Dit maakt dat het boek drie sterren krijgt van mij.