Lezersrecensie
Geen vaarwel, maar tot ziens
Bevrijding is het vierde van vijf delen van de Cazalet-kronieken - het vierde deel ook dat in het Nederlands is uitgegeven - waarin Elizabeth Jane Howard ons getuige laat zijn van de belevenissen van drie generaties Cazalets – en hun personeel - in de eerste helft van de 20ste eeuw.
Speelden de vorige delen zich af in de jaren vóór en na de oorlog, in Bevrijding - het woord spreekt voor zich - zijn we aanbeland in de eerste jaren na de bevrijding in 1945.
Deze titel slaat hier niet alleen op de bevrijding van de bezetter maar ook op de bevrijding uit geheimen die mensen voor elkaar hebben en bevrijding uit mislukte relaties en huwelijken.
De kleinkinderen die met hun kinderlijke uitspraken en filosofietjes over leven en dood voor de humoristische noot zorgden in de drie vorige boeken zijn nu jongvolwassenen geworden en krijgen nu zelf te maken met de nodige ervaringen op gebied van relaties. Sommige daarvan zijn schokkend, andere weer veelbelovend voor een gelukkige toekomst.
De volwassenen laten maskers vallen, maskers waarachter zij zich verschuilden om een gelukkige familie aan de buitenwereld te laten zien, en houden ermee op om als struisvogels hun koppen in het zand te stoppen.
Bij de oudste generatie is er berusting en zijn er enkele overlijdens te betreuren.
Bevrijding verloopt in een sneller tempo dan de drie vorige Cazalet boeken; het vraagt dan ook om meer alertheid bij de lezer omdat er vaak snel wordt overgeschakeld van de belevenissen van het ene personage naar het volgende en het dan wel handig is om een stamboom van de personages bij de hand te hebben om goed te kunnen volgen over wie het gaat.
Al met al zijn er in Bevrijding heel wat vragen, die wij als lezer te overdenken kregen in de vorige delen, beantwoord.
Toch duiken er ook weer nieuwe cliffhangers op waarop een vervolg als noodzakelijk voelt. Wellicht krijgen we daarop ook nog een antwoord in het vijfde deel dat Howard schreef, 20 jaar later, en dat in Nederlandse vertaling de titel 'Verrassing' zal krijgen. Iets waar we hals reikend naar uitkijken want wie eenmaal is gaan houden van de Cazalets wil heel graag weten hoe het verder gaat met de familie en of zij uiteindelijk 'nog lang en gelukkig leven'
Auteur: Elizabeth Jane Howard (1923-2014) was een van de grootste schrijvers van het naoorlogse Engeland, een van de favorieten van Hilary Mantel, maar haar briljante romans werden vaak overschaduwd door haar turbulente privéleven. De Cazaletskronieken zijn gebaseerd op haar eigen leven.
Speelden de vorige delen zich af in de jaren vóór en na de oorlog, in Bevrijding - het woord spreekt voor zich - zijn we aanbeland in de eerste jaren na de bevrijding in 1945.
Deze titel slaat hier niet alleen op de bevrijding van de bezetter maar ook op de bevrijding uit geheimen die mensen voor elkaar hebben en bevrijding uit mislukte relaties en huwelijken.
De kleinkinderen die met hun kinderlijke uitspraken en filosofietjes over leven en dood voor de humoristische noot zorgden in de drie vorige boeken zijn nu jongvolwassenen geworden en krijgen nu zelf te maken met de nodige ervaringen op gebied van relaties. Sommige daarvan zijn schokkend, andere weer veelbelovend voor een gelukkige toekomst.
De volwassenen laten maskers vallen, maskers waarachter zij zich verschuilden om een gelukkige familie aan de buitenwereld te laten zien, en houden ermee op om als struisvogels hun koppen in het zand te stoppen.
Bij de oudste generatie is er berusting en zijn er enkele overlijdens te betreuren.
Bevrijding verloopt in een sneller tempo dan de drie vorige Cazalet boeken; het vraagt dan ook om meer alertheid bij de lezer omdat er vaak snel wordt overgeschakeld van de belevenissen van het ene personage naar het volgende en het dan wel handig is om een stamboom van de personages bij de hand te hebben om goed te kunnen volgen over wie het gaat.
Al met al zijn er in Bevrijding heel wat vragen, die wij als lezer te overdenken kregen in de vorige delen, beantwoord.
Toch duiken er ook weer nieuwe cliffhangers op waarop een vervolg als noodzakelijk voelt. Wellicht krijgen we daarop ook nog een antwoord in het vijfde deel dat Howard schreef, 20 jaar later, en dat in Nederlandse vertaling de titel 'Verrassing' zal krijgen. Iets waar we hals reikend naar uitkijken want wie eenmaal is gaan houden van de Cazalets wil heel graag weten hoe het verder gaat met de familie en of zij uiteindelijk 'nog lang en gelukkig leven'
Auteur: Elizabeth Jane Howard (1923-2014) was een van de grootste schrijvers van het naoorlogse Engeland, een van de favorieten van Hilary Mantel, maar haar briljante romans werden vaak overschaduwd door haar turbulente privéleven. De Cazaletskronieken zijn gebaseerd op haar eigen leven.
1
Reageer op deze recensie