Neem de tijd voor deze burgers!

In het begin van ons eigen hamburger avontuur hebben we diverse variaties gemaakt, met tomaat, zonder tomaat, met kaas, zonder kaas, met spek, met augurk, met ui, zonder ui en ga zo maar door. Op dit moment is onze favoriet een Angus hamburger, waarop we tijdens de laatste twee minuten bakken een plakje cheddar leggen dat dan zachtjes smelt en daarbovenop leggen we dan twee, al eerder uitgebakken, plakjes ontbijtspek. Op mijn broodje smeert mijn dochter, die tot hamburger opmaker is bestempeld, kant en klare hamburgersaus, op haar broodje smeert ze mayonaise, erop leggen we altijd wat sla voordat we de hamburger erop leggen.

Toen ik dan ook in dit boek begon te lezen en las dat ze alles van scratch maken besloot ik daar dan ook maar voor te gaan. Op zaterdag maakte ik de ketchup, veel werk was dat niet het was enkel veel geduld hebben om de boel in te laten koken. Ik had ook geen hele bijzondere ingrediënten nodig, alle kruiden had ik al in huis. Toen de ketchup klaar was en we deze proefden moesten we toegeven dat het inderdaad erg lekker smaakte.

Toen de mayonaise, daar waren wat ingrediënten voor nodig waar ik niet aan kon komen of ze te duur vond voor de hoeveelheid die ik nodig had:

- 1 theelepel Yuzusap (een klein flesje deed gemiddeld 6 á 7 euro bij de twee groothandels en twee toko’s die we bezocht hebben) achter in het boek in de verklarende woordenlijst stond dat de vrucht doet denken aan een mengsel van citroen, limoen en sinaasappel. Die eerste twee vruchten kocht ik dan ook en perste ze uit en mengde het sap.

- 1-2 scheutjes tomatenazijn, ik zag dat Oil & Vinegar die verkocht, maar ook hier een flink bedrag (11,95 voor een flesje van 250ml) waar ik dus maar heel weinig van nodig had. Ik besloot het te vervangen door Marc de Champagne azijn die ik altijd in huis heb en daar een heel klein beetje tomatenpuree in op te lossen.

- Een halve theelepel Tomami Umami, een google speurtocht bracht mij op de website van het merk, een klein flesje voor 12,95, maar ook zag ik dat Hubertus een samenwerking met het bedrijf was aangegaan. Ik besloot dat het wel zonder die halve theelepel kon.

Dit was eigenlijk helemaal niet moeilijk, ik schonk de olie heel rustig in de maatbeker terwijl manlief de staafmixer in de beker bewoog. Toen het af was proefde hij en ja dat was lekkere mayonaise. Ik ben geen fan van mayonaise, maar heb het wel geproefd en vond het wel okay.

Voor het vlees was ik naar de slager geweest en had ik, zoals in het boek staat, gevraagd om gehakt van ‘100% rib short rib’. De slager zei tegen me dat is echt heel erg duur vlees, ik moet namelijk een stuk van vier kilo bestellen, en eenmaal door de molen merk je niet veel verschil als ik normaal rundvlees voor je draai met daarbij wat vettere stukken zodat je wat vetter gehakt krijgt, ik ging mee met haar advies.

De volgende dag stond geheel in het teken van de broodjes maken, want zoals ze in het boek schrijven, ook die maak je zelf en als je eenmaal zelfgemaakte broodjes hebt gegeten wil je geen winkelbroodjes meer. Ik zette alle ingrediënten klaar (vergat daar helaas een foto van te maken), maakte het eiwit/water/zoutmengsel en klopte daarna het ei met de suiker los. Toen ik op het punt stond om melk tot 45 graden te verhitten om de gist in te laten oplossen gebeurde er wat onverwachts en alles wat klaar stond bleef onaangeroerd een uur staan. Ik heb geen idee of het daardoor is gekomen of doordat ik later in het mix proces niet heb gemixt met een keukenmachine (6 minuten mixen met de handmixer zag ik niet zitten en 15 minuten kneden evenmin, dus gebruikte ik de mixer functie van mijn broodbakmachine) maar in elk geval bleek ik het deeg niet tot een bal te kunnen vormen zoals in het recept geschreven stond. Ik kieperde de hele boel dus maar in een kom en bedekte het met plasticfolie en een theedoek en liet het 2 uur rijzen.

Na twee uur haalde ik het plastic en de theedoek eraf en de boel plofte als een soufflé in elkaar. Ik besloot het deeg maar op het licht bestoven werkblad te kieperen en te kijken of ik er wellicht toch nog iets mee kon. Uiteindelijk wist ik zes ronde klodders deeg op de bakplaat te krijgen en liet dit weer een uur rijzen. Toen moest het in de oven. Inmiddels zat dochter met een vriendin in de woonkamer een spel te spelen en beiden vonden ze de broodjes zalig ruiken. Toen ze dan ook uit de oven kwamen besloten we, omdat ze er nog steeds plat uitzagen en meer op een pitabroodje leken maar o zo lekker roken, er gewoon eentje te eten. Nou ik kan ze gelijk geven…wat een smaak, heerlijk!

Ik had besloten om voor de klassieke burger te gaan, dat leek me beste om mee te beginnen. Daarbij wordt de onderkant van de bun ingesmeerd met mayonaise en de bovenkant met tomatensalsa. Dat betekende dat ik nog wat moest doen met de sauzen die ik de dag ervoor had gemaakt. Vier eetlepels mayonaise moesten losgeroerd worden met een snufje zeezout en wat yuzu of limoensap. Ik liet dat sausje aan man, dochter en de vriendin proeven en alle drie vonden ze het heel raar smaken. Toen liet ik ze alle drie de mayonaise nog eens proeven en ook die bleek niet meer zo te smaken als de dag ervoor, die ging dus in de kliko. Ik roerde derhalve gewoon vier eetlepels Zaanse mayonaise los met wat limoensap en een snufje zeezout. De tomatensalsa was een klein klusje en die smaakte prima, ook de ketchup smaakte nog prima gelukkig!

Ik had bedacht om er gewoon ovenfriet en een gemengde salade bij te serveren, in het boek staan heel veel tips voor bijgerechten, van pommes frites (wel uit de friteuse en die heb ik niet) tot gegrilde groenten en salades voor erbij. Verder zijn er nog heel veel recepten voor diverse soorten sauzen en ingemaakte groenten waarmee je je hamburger kan versieren.

Want ja ik moet zowel mijn slager als deze heren gelijk geven een hamburger van vers gedraaid gehakt op een eigengemaakt broodje is wel het toppunt van lekker!

Lees mijn blog voor foto's bij deze recensie: https://www.hebban.nl/spot/chicklovebooks/nieuws/kookboekrecensie-de-ultieme-burger-bijbel