Lezersrecensie
Een bijzonder mooie historische roman!
Historische romans, en dan die over WO2, zijn toch wel mijn favoriete genre. Dit boek valt precies in dat genre en ik kan zeggen dat ik er enorm van genoten heb.
Een boek met twee tijdlijnen, een in het heden (nou ja 2013 dan, maar wel dus de tegenwoordige tijd) en eentje in 1942. In 1942 volgen we Rachel die op de salarisadministratie bij de diamantslijperij van de Gebroeders Boas aan de Nieuwe Uilenburgerstraat werkt. De voorloper van het huidige Gassan Diamonds. Tijdens haar werk leert ze Gijs Zijlstra kennen. Ze mogen elkaar graag en Gijs helpt Rachel aan een onderduikadres als ze een brief krijgt waarin staat dat ze zich de volgende dag moet melden. Haar chronisch zieke moeder blijft in hun woning achter, voor haar zal Gijs zo snel mogelijk een onderduikadres zoeken…
In de tegenwoordige tijd volgen we wederom Gijs, nu meneer Zijlstra en Kyra, een jonge vrouw van begin dertig. Kyra heeft zich opgegeven om vrijwilligers werk te doen en heeft zich laten koppelen aan meneer Zijlstra, er werd haar gezegd dat het nogal een lastige man was en dat eerdere vrijwilligers het niet lang met hem uithielden. Kyra heeft niet meteen een klik met hem maar kan zijn nukken goed opvangen en ze liggen elkaar zeker en krijgen een band..
Bij hem thuis ziet ze een foto van een jonge vrouw, in stukjes en beetjes vertelt meneer Zijlstra het verhaal achter de foto. De foto is natuurlijk een foto van Rachel. Samen met meneer Zijlstra bezoekt ze plekken die met zijn, en dat van Rachel’s, verleden te maken hebben. Ze gaan samen naar Gassan Diamonds bijvoorbeeld. Maar ook maken ze een tripje naar Kollum in Friesland waar Rachel onder gedoken heeft gezeten bij Gijs’ tante. Daar doen ze een ontdekking die vooral het leven van meneer Zijlstra op zijn kop zet. Samen met de hulp van de leuke bovenbuurman van meneer Zijlstra speurt Kyra het internet af naar antwoorden.
Het verloop tussen het heden en de hoofdstukken in het verleden gaat zo soepel, dat je het soms niet eens doorhebt. Dan wordt er in het heden gesproken over iets en het volgende hoofdstuk in het verleden gaat daar meteen mee door. Zo soepel maakte ik het niet vaak mee. Het boek leest fijn weg en belicht weer een ander onderwerp uit WO2.
Een boek met twee tijdlijnen, een in het heden (nou ja 2013 dan, maar wel dus de tegenwoordige tijd) en eentje in 1942. In 1942 volgen we Rachel die op de salarisadministratie bij de diamantslijperij van de Gebroeders Boas aan de Nieuwe Uilenburgerstraat werkt. De voorloper van het huidige Gassan Diamonds. Tijdens haar werk leert ze Gijs Zijlstra kennen. Ze mogen elkaar graag en Gijs helpt Rachel aan een onderduikadres als ze een brief krijgt waarin staat dat ze zich de volgende dag moet melden. Haar chronisch zieke moeder blijft in hun woning achter, voor haar zal Gijs zo snel mogelijk een onderduikadres zoeken…
In de tegenwoordige tijd volgen we wederom Gijs, nu meneer Zijlstra en Kyra, een jonge vrouw van begin dertig. Kyra heeft zich opgegeven om vrijwilligers werk te doen en heeft zich laten koppelen aan meneer Zijlstra, er werd haar gezegd dat het nogal een lastige man was en dat eerdere vrijwilligers het niet lang met hem uithielden. Kyra heeft niet meteen een klik met hem maar kan zijn nukken goed opvangen en ze liggen elkaar zeker en krijgen een band..
Bij hem thuis ziet ze een foto van een jonge vrouw, in stukjes en beetjes vertelt meneer Zijlstra het verhaal achter de foto. De foto is natuurlijk een foto van Rachel. Samen met meneer Zijlstra bezoekt ze plekken die met zijn, en dat van Rachel’s, verleden te maken hebben. Ze gaan samen naar Gassan Diamonds bijvoorbeeld. Maar ook maken ze een tripje naar Kollum in Friesland waar Rachel onder gedoken heeft gezeten bij Gijs’ tante. Daar doen ze een ontdekking die vooral het leven van meneer Zijlstra op zijn kop zet. Samen met de hulp van de leuke bovenbuurman van meneer Zijlstra speurt Kyra het internet af naar antwoorden.
Het verloop tussen het heden en de hoofdstukken in het verleden gaat zo soepel, dat je het soms niet eens doorhebt. Dan wordt er in het heden gesproken over iets en het volgende hoofdstuk in het verleden gaat daar meteen mee door. Zo soepel maakte ik het niet vaak mee. Het boek leest fijn weg en belicht weer een ander onderwerp uit WO2.
1
Reageer op deze recensie
