De Italiaanse keuken maar dan anders!

Zoals eerder geschreven ging ik er eens lekker voor zitten met dit boek, ik bladerde het boek eerst vluchtig door en daarna ging ik alles lezen, ja ook de meeste recepten las ik meteen. Daarna pakte ik post-its en ging ik plakken. Er waren veel recepten die een plakkertje kregen en er moest dus een keuze gemaakt worden wat ik als eerste ging maken.

Ik koos voor de panini con funghi, mozzarella e mortadella, oftewel een panini met champignons, mozzarella en mortadella. De ingrediënten waren makkelijk te krijgen en dus maakte ik deze lekkere lunch voor mijzelf en mijn dochter. De hoeveelheid mortadella, 75 gram voor twee panini’s, vond ik nogal veel, ik legde op beide broodjes al drie plakken en dat vonden we beiden meer dan genoeg. Wellicht dat een kleine ciabatta in Duitsland iets groter is dan een kleine ciabatta bij ons dat kan natuurlijk. Wellicht dat ik de volgende keer een grote ciabatta koop en deze in twee stukken snijd, in elk geval was dit een heerlijke luxe tosti!

In het hoofdstuk aperitivo met vrienden stond het recept aspgargi di pesto con prosciutto di parma, oftewel asperges met pesto en parmaham. Witte asperges kunnen mij gestolen worden, groene daarentegen vind ik erg lekker, dus dit recept was een must wat mij betreft. Pesto maak ik wel vaker dus dat was een kleine moeite om te maken, mijn plantje gaf 50gram basilicum in plaats van de benodigde 100gram dus ik halveerde de rest van de ingrediënten en maakte volgens het recept pesto. Overigens is mijn recept hetzelfde als dit recept. Omdat dit een aperitiefhapje betrof stond er dat ciabatta er lekker bij was. Aangezien ik als ik pesto maak altijd twee eetlepels apart houdt zodat ik pesto aardappelschijfjes kan maken, maakte ik dat er nu ook bij. De pesto ging schoon op, wat ook maar beter is want zelfgemaakte verste pesto is het lekkerste als je het meteen consumeert. In elk geval vonden wij het een heerlijke manier om groene asperges te eten dus dit gaat zeker vaker op het menu komen.

Een stoofgerecht was het volgende gerecht wat ik maakte, coda alla vaccinara, ossenstaartragout. Volgens het recept zou het vlees na 3-4 uur smoren makkelijk loskomen van de botten, nou zowel manlief als ik hebben met een mes het vlees er vanaf moeten snijden want loskomen deed het niet helaas. De saus, ragout, was wel erg smaakvol dus dit gerecht wil ik zeker nog eens maken maar dan met sukadelappen denk ik zo. In elk geval was het gerecht voor meer dan 4 porties dus ook mijn ouders kunnen binnenkort genieten van deze stoofschotel. Erbij aten we gekookte aardappelen wat prima was om het heerlijke en rijke vocht mee op te dippen.

Kip is iets wat wij graag eten dus de pollo alla romana, kip met paprika en tomaten, stond hier ook op het menu. Dit recept was voor 2 porties dus ik verdubbelde alle ingrediënten omdat we nu eenmaal met drie personen zijn. Ik heb wel vaker een gerecht met vier kipfilets en dan snijden we die we over hebben de volgende dag altijd in plakjes voor op brood. Dit was een zeer fotogeniek gerecht vond ik, de mooie dieporanje saus met erin een kipfilet en ernaast de reepjes paprika. We aten er ciabatta bij. We vonden het prima smaken maar de voorkeur van de proefkonijnen gaat uit naar een ander gerecht met kipfilet in saus met brood erbij wat ik regelmatig maak.

Spaghetti alla cabonara, spaghetti met ei en spek. Geen onbekend gerecht, zoiets hebben we wel vaker gegeten, maar dan altijd met complete eieren, nu met enkel eidooiers, en ook met room. Maar inmiddels weet ik van Genaro en Jamie Oliver dat room echt uit den boze is in een carbonara saus. Dit recept gebruikte pecorino, toen manlief die aan het raspen was voor me wisten we het beiden al, onze dochter zal dit niet echt op prijs stellen, die is groot fan van Parmezaanse kaas maar van pecorino moet ze niet zoveel hebben. Omdat er stond dat het voor 2 porties was, maar 300 gram spaghetti eten wij normaal met z’n drieën, dus ik dacht dan is het wellicht wel genoeg. Uiteindelijk hebben we het ook met z’n tweeën opgegeten, want dochter nam twee happen en zei er zit een bijzondere smaak aan die ik niet zo lekker vindt dus als je het niet erg vindt dan maak ik liever een tosti. Het is typisch iets uit Rome om pecorino te gebruiken en geen Parmezaanse kaas, dus dit recept gaat in de herhaling maar dan met onze favoriete kaas, en ook geen plakjes pancetta maar blokjes pancetta.

Ik heb nog veel meer tabjes dus er zal nog wel vaker uit het boek gekookt worden want de Italiaanse keuken is er eentje die wij alle drie wel kunnen waarderen.

Lees mijn blog voor foto's bij deze recensie: https://www.hebban.nl/spot/chicklovebooks/nieuws/kookboekrecensie-ti-amo-roma