De recensie van dit best wel goede boek heeft een dubbel gevoel bij me teweeg gebracht. Voor dat ik dit wilde schrijven vond ik het wel een aardig tot vlot verhaal, en wist ik ook wel dat er mogelijk geen copyrights meer op zitten na 12 jaar niet vertaald te zijn, dus makkelijk en goedkoop in de boekenwinkel te krijgen en dat men het zoveelste graantje mee wilde pikken van de Da Vinci Hype... En toch vind ik het boek de eerste helft sterker dan de boeken van Dan Brown! (Hier komt tenminte geen helicopter omlaag met antimaterie aan boord en piloten die de smak overleven door in de Tiber te kwakken...) Dat het toch uiteindelijk een 3 sterren vermelding heeft gekregen zit hem in het feit dat, net als bij zijn nederlandse voorganger Het Sixtijnse Geheim, dit boek een goed gegeven te omslachtig uitwerkt. Karakters komen niet uit de verf, op een paar na, verhaallijnen worden te omslachtig en zijn niet meer te volgen, om aan het eind ineens heel simpel wel weer bij elkaar te komen, waarna ik het idee had, wauw, of nu nog 100 bladzijden doorgaan of 100 bladzijden er eerder mee stoppen... Heel raar... Dat er een sekte van geleerden bestaat en mogelijk zich schuil houd in de bergen bij de kloosters van de orthodoxe griekse kerk is een gegeven dat wel eens zou kunnen kloppen en dat ze medogenloos zijn in het achterhalen van dingen en onschuldige slachtoffers maken klinkt ook geloofwaardig, en dat mensen niet zijn wie ze zijn en mensen waargenomen worden die officeel dood zijn, is om gek van te worden, maar nog altijd een mogelijke waarheid als een koe, en Vandenberg zal hier goed onderzoek naar hebben gedaan om het zo in verhaalvorm te hebben gegoten als hij gedaan heeft... Dat hij een persoon op een kerkhof in Parijs heeft ontmoet is nog maar zeer de vraag en of hij dat dan openbaar had moeten maken zonder bedreigt te zijn, is haast ongeloofwaardig, maar dat maakt het verhaal des te smeuiger... Jammer dat het dan zo rommelig uitgewerkt wordt. Het wordt journalistiek gebracht en zelfs een vrijscene zou zou een artikel in een krant kunnen zijn geweest. Niet erg stilistisch beschreven. Het zit hem niet in het verhaal, dat is goed, het zit hem in de uitwerking. Jammer. Ook van die ene fout die de vertaler in heeft laten zitten!
Galilei is wel degelijk in 1996 door de Rooms Katholieke Kerk gerehabiliteerd. Maar ja, letterlijk een boek vertalen dat drie jaar eerder is geschreven doet je dat misschien vergeten het te herzien?