Lezersrecensie
Wanneer en hoe ga je op pad naar je levenseinde?
Hersenflitsen van Lars de Brabander vertelt het verhaal van Olaf, getroffen door een hersenbloeding, met lichamelijke en geestelijke beperking tot gevolg. Zijn gezin blijft betrokken bij Olaf, ondanks zijn verblijf in een verzorgingstehuis. Bij vlagen heeft Olaf heldere momenten echter heeft zijn omgeving daar bijna geen weet van/geen oog voor.
En dan is er ook nog Carl, de innerlijke, "tweede ik" van Olaf, onderling leveren zij ook nog een strijd.
Een confronterend verhaal waarin onbegrip en onmacht de boventoon voeren. Maar (familie)liefde en vriendschap halen de scherpe randjes van het verhaal.
Ondanks het zware thema is het een zeer toegankelijk verhaal wat ik heel graag gelezen heb en wat diepe indruk op mij maakte.
"In mijn droom luisterde ik en er werd geluisterd. Ik gaf respect, ik kreeg respect. Ik toonde liefde, ik kreeg liefde terug. Wat was de wereld mooi zo" (pag. 188)
En dan is er ook nog Carl, de innerlijke, "tweede ik" van Olaf, onderling leveren zij ook nog een strijd.
Een confronterend verhaal waarin onbegrip en onmacht de boventoon voeren. Maar (familie)liefde en vriendschap halen de scherpe randjes van het verhaal.
Ondanks het zware thema is het een zeer toegankelijk verhaal wat ik heel graag gelezen heb en wat diepe indruk op mij maakte.
"In mijn droom luisterde ik en er werd geluisterd. Ik gaf respect, ik kreeg respect. Ik toonde liefde, ik kreeg liefde terug. Wat was de wereld mooi zo" (pag. 188)
2
Reageer op deze recensie