Een bijzonder boek

‘Een bijzonder boek, dat is het!’ Tja, hoe moet je nu ‘Een vrouw’ van Péter Esterházy beschrijven? In 97 in lengte variërende hoofdstukken vertelt hij over vrouwen.
Het eerste, kortste hoofdstuk telt slechts één zin; ‘Er is een vrouw, die mij liefheeft.’ Het daaropvolgende, tweede is tweeënhalve pagina lang en begint met ‘Er is een vrouw, die me haat.’

Elk volgende hoofdstuk begint met zo’n zelfde soort zin;
‘Er is een vrouw, die me haat, maar toch ook begeert.’
‘Er is een vrouw, die van me houdt.’
‘Er is een vrouw, die mij haat, die mij liefheeft, die van mij gehouden heeft […]’
‘Er is een vrouw, die kennelijk van me houdt, maar misschien was het wel beter als ze me haatte […]’
‘Er is een vrouw, die mij haat, die ik liefheb.’

Wat op elk van deze, en nog andere openingszinnen volgt zijn in wisselende complexiteit geschreven hoofdstukken, waarbij enige kennis van de Hongaarse samenleving in een enkel geval wenselijk is. Sommige hoofdstukken zijn makkelijk leesbaar maar voor andere moet je je uiterste best doen en is ze nogmaals lezen aan te raden.

Als ‘hoofdkussenboek’ was het zo nu en dan behoorlijk taai. Toch geef ik het 4⭐️ vanwege de pareltjes die er tussen zitten.