Lezersrecensie
Opgejaagde prooidieren in een globaliserende regio
Tommy Wieringa schreef een mooi boek over “ globalisering” van een klein dorp in Twente. De hoofdfiguur, Paul, is vrijgezel en heeft de mantelzorg voor zijn vader op zich genomen nadat zijn moeder er vandoor is gegaan met een gevluchte Rus die midden jaren zeventig bijna letterlijk uit de lucht kwam vallen. De Rus , gevlucht uit het “ rijk van het kwaad” ,is het startpunt voor de aftakeling van het dorp , die opvallend parallel loopt met de verslechtering van de gezondheid van Paul’ s vader.
Wel een wolf geen pinautomaat
Ik weet niet of Wieringa het zo bedoelde maar de komst van de wolf kan ook symbool staan voor de toenemende criminaliteit die de streek in haar greep krijgt. In een Europa zonder grenzen zijn voornamelijk de grensregio’s die te maken krijgen met criminelen die handig gebruik maken van de onderbezetting van de politie om hun slag te slaan. Wieringa formuleert het als volgt:
“De eerste politiepost vanuit Mariënveen, dacht hij, was pas twintig minuten verderop. Alleen bij alcoholcontroles in het weekeinde zagen ze weleens een politieauto. Ze betaalden hier evenveel belasting als iedereen maar hadden er maar half zoveel profijt van. Bij inbraken en overvallen duurde het soms een uur voordat de politie er was, met een hartaanval was je eerder in het ziekenhuis met de buurman dan met de ambulance.” . Ook andere voorzieningen worden weggehaald waaronder een pinautomaat. Wat tot de verzuchting leidde: Dat was de stand van zaken in dit deel van het land: Wel een wolf maar geen pinautomaat
Een andere hoofdrol in het boek is voor de vriend van Paul: Hedwiges . Hij zet de familietraditie van het runnen van een kruidenierszaak voort en hij is met zijn “ hand op de knip mentaliteit “het onderwerp van dorpsroddels dat hij miljonair zou zijn. Hij is evenals Paul vrijgezel en samen met zijn vriend bezoekt hij een bordeel net over de grens in Duitsland waar ze zich ongeremder voelen dan in het kleine Mariëenveen. Zij ontmoeten daar de prostituee Rita vernoemd naar de patrones de hopeloze gevallen.
Bosatlas
Allen proberen zich staande te houden in het moderniserings en globlaliseringsgeweld. Behalve uit het naburige Duitsland, krijgt het dorp ook te maken met vele nieuwe bewoners en bezoekers “ van landen die je vroeger alleen uit de bosatlas kende.”
Vanuit hier ontwikkelt zich een verhaal dat tegen de achtergrond van een krimp en bezuinigingsregio vertelt over vriendschap, trouw aan tradities en nuchterheid. Geen opgeblazen heroïek maar Twentse nuchterheid zoals de schrijver Paul laat reflecteren.
“Hij had gedachten over jagen en gejaagd worden. In de schaduw van de bomen hield hij zich onzichtbaar en bemoeide zich nergens mee. Alles moest zijn loop hebben. In het leven van de dieren, in dat van hemzelf, Paul Krüzen – meer haas dan kraai. Solitair levend prooidier. Hazenhart”
Het boek vond ik origineel. Het geeft een betere inkijk in het plattelandsleven dan de verkiezingsbeloften van BBB en NSC bij elkaar. Ik vind het perspectief van een vrijgezelle mantelzorger die een van zijn ouders verzorgt bijzonder. Voor mij ( van het platteland) zijn de beschrijvingen heel raak en heel herkenbaar.
Nadeel vond ik dat het boek in de eerste hoofdstukken traag op gang komt. Als je echter de eerste 150 bladzijden gelezen hebt word je beloond met een mooi verhaal van binnenuit.
Wel een wolf geen pinautomaat
Ik weet niet of Wieringa het zo bedoelde maar de komst van de wolf kan ook symbool staan voor de toenemende criminaliteit die de streek in haar greep krijgt. In een Europa zonder grenzen zijn voornamelijk de grensregio’s die te maken krijgen met criminelen die handig gebruik maken van de onderbezetting van de politie om hun slag te slaan. Wieringa formuleert het als volgt:
“De eerste politiepost vanuit Mariënveen, dacht hij, was pas twintig minuten verderop. Alleen bij alcoholcontroles in het weekeinde zagen ze weleens een politieauto. Ze betaalden hier evenveel belasting als iedereen maar hadden er maar half zoveel profijt van. Bij inbraken en overvallen duurde het soms een uur voordat de politie er was, met een hartaanval was je eerder in het ziekenhuis met de buurman dan met de ambulance.” . Ook andere voorzieningen worden weggehaald waaronder een pinautomaat. Wat tot de verzuchting leidde: Dat was de stand van zaken in dit deel van het land: Wel een wolf maar geen pinautomaat
Een andere hoofdrol in het boek is voor de vriend van Paul: Hedwiges . Hij zet de familietraditie van het runnen van een kruidenierszaak voort en hij is met zijn “ hand op de knip mentaliteit “het onderwerp van dorpsroddels dat hij miljonair zou zijn. Hij is evenals Paul vrijgezel en samen met zijn vriend bezoekt hij een bordeel net over de grens in Duitsland waar ze zich ongeremder voelen dan in het kleine Mariëenveen. Zij ontmoeten daar de prostituee Rita vernoemd naar de patrones de hopeloze gevallen.
Bosatlas
Allen proberen zich staande te houden in het moderniserings en globlaliseringsgeweld. Behalve uit het naburige Duitsland, krijgt het dorp ook te maken met vele nieuwe bewoners en bezoekers “ van landen die je vroeger alleen uit de bosatlas kende.”
Vanuit hier ontwikkelt zich een verhaal dat tegen de achtergrond van een krimp en bezuinigingsregio vertelt over vriendschap, trouw aan tradities en nuchterheid. Geen opgeblazen heroïek maar Twentse nuchterheid zoals de schrijver Paul laat reflecteren.
“Hij had gedachten over jagen en gejaagd worden. In de schaduw van de bomen hield hij zich onzichtbaar en bemoeide zich nergens mee. Alles moest zijn loop hebben. In het leven van de dieren, in dat van hemzelf, Paul Krüzen – meer haas dan kraai. Solitair levend prooidier. Hazenhart”
Het boek vond ik origineel. Het geeft een betere inkijk in het plattelandsleven dan de verkiezingsbeloften van BBB en NSC bij elkaar. Ik vind het perspectief van een vrijgezelle mantelzorger die een van zijn ouders verzorgt bijzonder. Voor mij ( van het platteland) zijn de beschrijvingen heel raak en heel herkenbaar.
Nadeel vond ik dat het boek in de eerste hoofdstukken traag op gang komt. Als je echter de eerste 150 bladzijden gelezen hebt word je beloond met een mooi verhaal van binnenuit.
1
Reageer op deze recensie