Hebban recensie
Misdaad in Afrika is ook enerverend
Bij De Geus kennen ze al enkele jaren Börge Hellström die het criminele wereldje goed kent. Via een organisatie die geen winst beoogt, helpt hij ex-misdadigers terug te keren in de maatschappij. Nu heeft De Boekerij een auteur in huis die geldt als de beroemdste crimineel van Schotland.
Dat lezen we tenminste op de achterflap van Het goud van Ashanti waarmee hij debuteert in het genre van de misdaadroman. Zijn naam: James Crosbie. En zijn werk lijkt geen spat op dat van Hellström die samen met Anders Roslund maatschappijkritische thrillers aflevert. Crosbie schrijft internationaal getinte actiethrillers.
Waarom zijn Nederlandse uitgever hem in één adem noemt met Wilbur Smith? Misschien omdat het verhaal grotendeels in Afrika in dit geval Ghana speelt? Of verkoopt het werk beter door Crosbies naam te verbinden met Smith?
De schrijver heeft het in ieder geval niet nodig, kan heel best op eigen benen staan. Snel mee kappen dus. Deze eerste misdaadroman begint in ieder geval bikkelhard, wat het wereldje ook is waarin Crosbies hoofdpersonage een belangrijke rol speelt.
Of leeft, want Colin Grant is van vlees en bloed, geen persoon van bordkarton. Op natuurlijke wijze verplaatst Crosbie hem en de belevenissen van Wandsworth de beruchte gevangenis naar het hete, enerverende decor van Afrika. Vakkundig tekent hij de belevenissen op van Colin in het werelddeel waar nog heel wat meer mogelijk is, dan Europa waar hij ook al verkeerde in een wereldje van nietsontziende criminelen. Het goud van Ashanti is een debuut dat één en ander belooft. Hopelijk kan de auteur in volgende boeken is Grant een blijvertje? die belofte inlossen.
Dat lezen we tenminste op de achterflap van Het goud van Ashanti waarmee hij debuteert in het genre van de misdaadroman. Zijn naam: James Crosbie. En zijn werk lijkt geen spat op dat van Hellström die samen met Anders Roslund maatschappijkritische thrillers aflevert. Crosbie schrijft internationaal getinte actiethrillers.
Waarom zijn Nederlandse uitgever hem in één adem noemt met Wilbur Smith? Misschien omdat het verhaal grotendeels in Afrika in dit geval Ghana speelt? Of verkoopt het werk beter door Crosbies naam te verbinden met Smith?
De schrijver heeft het in ieder geval niet nodig, kan heel best op eigen benen staan. Snel mee kappen dus. Deze eerste misdaadroman begint in ieder geval bikkelhard, wat het wereldje ook is waarin Crosbies hoofdpersonage een belangrijke rol speelt.
Of leeft, want Colin Grant is van vlees en bloed, geen persoon van bordkarton. Op natuurlijke wijze verplaatst Crosbie hem en de belevenissen van Wandsworth de beruchte gevangenis naar het hete, enerverende decor van Afrika. Vakkundig tekent hij de belevenissen op van Colin in het werelddeel waar nog heel wat meer mogelijk is, dan Europa waar hij ook al verkeerde in een wereldje van nietsontziende criminelen. Het goud van Ashanti is een debuut dat één en ander belooft. Hopelijk kan de auteur in volgende boeken is Grant een blijvertje? die belofte inlossen.
1
Reageer op deze recensie