Wederom: loeisterk concept met matige uitwerking

Het tweede deel in de ‘Endgame’-serie van James Frey en Nils Johnson Shelton is het vervolg op de spannende zoektocht voor de lezer en de personages naar de verschillende Endgame-sleutels. Het concept van ‘Endgame’ heeft ondertussen behoorlijk wat ruchtbaarheid gekregen. De lezer kan namelijk door zijn puzzel op te lossen een prijs van 250.000 dollar winnen. Voor de personages in het boek is er een grotere prijs. Wie alle sleutels vindt, wint Endgame en daarmee de overleving van zijn volk op aarde.  

De Luchtsleutel, het tweede deel in de serie, heeft eenzelfde schrijfstijl als het eerste deel. Per hoofdstuk wissel je van personage en perspectief in het spel. Zo weet je wat elke speler van Endgame denkt en doet en krijg je als lezer een band met eenieder. Hoewel er wel een duidelijke goede en slechte zijde van het spel bestaat, merk je als lezer toch snel dat je niet voor de winst van één speler kan zijn. Niet alleen omdat je favoriet binnen de kortste keren dood is, maar ook omdat het spel niet zo zwart-wit is. Dit kan irritaties oproepen bij de lezer, zoals ook de tv-/boekenserie Game of Thrones irritaties oproept bij de kijker/lezer. Als lezer kies je vaak toch een favoriet personage en wanneer deze steeds sterft en je je als lezer steeds opnieuw moet focussen, dan kan dat de aandacht bij het verhaal weghalen. Een aantal inconsistenties in het verhaal en de voortdurende herhaling van de ongelofelijke eigenschappen van de spelers kunnen er voor zorgen dat je het boek zal wegleggen. Toch is dit een boek dat de moeite van het uitlezen waard is.  

Endgame – de Luchtsleutel heeft namelijk ook zeer positieve aspecten, zoals de diepgang die de plot heeft. Veel van de theorieën over het ontstaan van de mensheid en het doel achter het bestaan zijn speculaties die ook buiten het boek rondgaan in de wereld. Ook bespreekt het boek diverse morele vragen. Daardoor is het boek van deze tijd en zijn de thema’s relevant en interessant.  

Frey en Johnson-Shelton brachten meerdere nieuwe elementen in dit deel naar voren, maar jammer genoeg blijven deze voor de lezer op de achtergrond. Dit gebeurt vaker: aan details die de plot moeten verdiepen wordt snel voorbijgegaan om ruimte te bieden aan de beschrijving van vechtscènes die maar een aantal minuten zullen hebben geduurd maar in het boek bladzijden lang voortduren. De schrijvers hebben duidelijk niet goed genoeg de afweging gemaakt van wat interessant is om te lezen voor de lezer en wat interessant is om te zien in een actiefilm.  

De personages zijn nog steeds erg sterk. Allemaal hebben ze een goed uitgewerkte unieke persoonlijkheid. Bovenaan elk hoofdstuk staat vanuit wiens perspectief je het hoofdstuk gaat lezen. Echter soms zijn dit zoveel personages en lopen alinea’s uit verschillende visies zo door elkaar heen dat het verwarrend wordt. Wat echter het belangrijkste is, is dat de schrijvers een relatie met de personages weten te kweken en hun denkwijzen logisch maken. Dit is zeker het geval.  

Waarom wil je dit boek dan wel lezen? Het boek heeft een loeisterk concept. James Frey heeft zichzelf overstegen met deze reeks, want het is ontzettend interessant, relevant en bovenal mogelijk. Het boek geeft daarnaast inzage in de culturen van volkeren die steeds meer vergeten worden in een tijd dat globalisering het gegeven is. Geschiedenis en cultuur zijn belangrijk om te weten waar het handelen van mensen vandaan komt. Ook morele waarden en de discussie wat goed en slecht is en of dit wel bestaat komen goed naar voren. Dit boek verlegt de grenzen van je denken. Daarnaast is het boek net alsof je een actiefilm kijkt.  

Endgame – De luchtsleutel is dus een aanrader, maar wel een aanrader met heel veel kanttekeningen. Het wachten is nu op het slot, op het kraken van de puzzel tot die geldprijs van 250.000 dollar en een volgende schrijver die met zo’n sterk concept komt aanzetten, maar het wel goed weet vorm te geven.