Verrassende climax blijft uit
Marelle Boersma is auteur en schrijfdocent. Ze debuteerde in 2005 met de thriller Nephila's netwerk, waarna meerdere thrillers volgden waarin maatschappelijke misstanden een prominente rol vervullen. In 2015 gooide de auteur het over een andere boeg en startte ze met de 'Ik vertrek'-serie, waarvan Het Moezelmeisje het vijfde boek is. Het begin van deze serie, alle delen zijn standalones, viel samen met Boersma’s eigen vertrek uit Nederland. Vier jaar woonde ze in de Algarve, sinds 2019 woont ze in Frankrijk.
De achtentwintigjarige Emma Dekker heeft een afspraak met haar broer Nico gemaakt, die ze vijftien jaar niet gezien heeft. Nico en haar vader hebben in Cochem een florerend wijnbedrijf, waarbinnen Emma zegt een eigen wijnlijn te willen opzetten. Ze overrompelt haar broer door een dag eerder dan is afgesproken op zijn stoep te staan, want haar eigenlijke doel is hem, en haar vader op een later moment, te confronteren met dingen uit het verleden. Die eerste ontmoeting verloopt echter niet zoals Emma het in gedachten had, en het lijkt de aanzet tot een aantal onvoorziene gebeurtenissen en ontdekkingen, waarvan de meeste het daglicht niet kunnen verdragen.
Boersma doet in dit 'Ik vertrek'-verhaal iets onverwachts. Ze beschrijft hoofdpersonage Emma vanuit de derde persoon, terwijl ze druivenplukker en protagonist Angelika vanuit het ik-perspectief opvoert. Dit leest niet alleen apart, het geheel verloopt bovendien niet geheel vlekkeloos. Qua perspectief laat de auteur namelijk af en toe een steekje vallen. Boersma’s vlotte en toegankelijke schrijfstijl maakt veel goed, net als haar beeldende manier van schrijven. Hierdoor wordt het Moezelgebied met de geroemde wijngaarden mooi uitgelicht.
Het verhaal verloopt chronologisch met een enkele flashback. Na een korte spanningsboog in het begin, kabbelt het verhaal gestaag door. Waarbij met name de verhaallijn van Emma soms wat onbevredigend en vaag eindigt. Alsof de kern van de zaak niet blootgelegd mag worden, terwijl je als lezer al weet waarover het gaat. Dat geeft enige frustratie. Daartegenover hanteert de auteur een aantal keren mooie cliffhangers, waardoor de lezer weer geprikkeld wordt. Aan het eind van het boek loopt de spanningsboog weer op, al komt het niet tot een verrassende climax.
Emma komt in eerste instantie over als een sterke, zelfbewuste vrouw, die wil afrekenen met haar verleden. Al snel blijft er niet veel van die eerste indruk over. Enerzijds is dat logisch, ze wordt immers voor het eerst sinds anderhalf decennia weer met haar broer en vader geconfronteerd. Anderzijds krijgt haar karakter daardoor ook iets ambivalents en onvolwassens. Hierdoor zijn haar acties vaak onbezonnen en brengt ze anderen in gevaar. Angelika daarentegen is veel meer uitgebalanceerd. Zij is vast van plan om te ontdekken wat er gebeurd is met één van de verdwenen druivenplukkers ook al verwordt ze daarmee tot slachtoffer van machtsmisbruik en uitbuiting.
Ondanks dat Boersma met de 'Ik vertrek'-serie een andere weg is ingeslagen, stipt ze in Het Moezelmeisje toch een aantal maatschappelijke misstanden aan, en laat ze zien hoe groot de impact daarvan kan zijn en hoe lang dergelijke trauma’s kunnen doorwerken. Een inzicht waarvan menig talkshowhost momenteel iets kan leren. Voor een thriller bevat het boek iets te weinig spanning, mede doordat er nagenoeg geen plotwendingen zijn.
Reageer op deze recensie