Lezersrecensie
Sterk begin nieuwe thrillerserie
Podcastmaker en onderzoeksjournalist Billie Karlsson vlucht weg voor een live tv-interview als ze vermoedt dat ze openlijk aan de schandpaal zal worden genageld. Ze verruilt Stockholm voor Svedby, waar die ochtend een jonge vrouw dood aangetroffen is in een schuur. De vermoorde vrouw maakt Billies onverwachte vertrek legitiem, en tegelijkertijd lijkt het een goed item te zijn voor een nieuw seizoen van haar true crime-podcast De waarheid. Tijdens haar onderzoek ontdekt Billie dat er in Svedby het een en ander broeit onder het oppervlak.
Ida Axelsson (1981) woont en werkt in Stockholm. Ze combineert haar schrijven met een fulltime baan bij de politie van Stockholm, waar ze geweldsmisdrijven onderzoekt. Axelsson heeft eerder een misdaadserie geschreven, maar die is nooit naar het Nederlands vertaald. Åsa Bonelli (1968) woont eveneens in Stockholm. Zij debuteerde in 2015 en is fulltime auteur. Bonelli heeft zowel feelgoodromans als misdaadfictie geschreven, ook die zijn nooit op Nederlandse bodem uitgebracht. Sinds een paar jaar vormen de twee vrouwen een auteursduo, en Stille woede, uit het Zweeds vertaald door Neeltje Wiersma, is het resultaat van die samenwerking. Dit boek vormt het eerste deel van de ‘Billie Karlsson’-serie. Deel twee, Helga alla medel, is vorig jaar in Zweden uitgebracht.
Met Axelsson en Bonelli hebben de auteurs van het spannende genre er geduchte concurrenten bijgekregen. Het duo weet hoe ze een proloog moet schrijven, goede personages neer moet zetten en de nodige plottwists in een verhaal moet verwerken, en dat alles in een prettige, beeldende en toegankelijke schrijfstijl. De proloog zet door het enigszins explosieve karakter de toon voor wat Billie te wachten staat in Svedby. Het dorp is namelijk niet alleen de plek waar een moord heeft plaatsgevonden, het is ook een broeinest voor xenofobie en racisme. Billie mag privé nogal eens ongeduldig en opvliegend zijn, in haar werk helpt haar sociale en empathische karakter haar om het een en ander bij mensen los te krijgen. Zo weet ze al snel een goede en vriendschappelijke band op te bouwen met Henrik Holm, de gebiedsagent. Ook met Linus, een jongen die in eerste instantie van moord wordt verdacht, kan ze het snel goed vinden. Het brengt haar verder om alle kanten van de betrokkenen bij de moord te belichten in haar podcast, en wie weet zelfs om de daadwerkelijke moordenaar aan te wijzen.
Naast het goed uitgewerkte perspectief en karakter van Billie zijn er de perspectieven van Henrik en Johan Apelgren. Henrik is een aimabele man en een goede agent. Zijn valkuil is de zorgzaamheid naar de mensen die hem dierbaar zijn, zoals zijn zoon en de Thaise Nee. De eerste ontmoeting met Johan zal bij de lezer een vieze smaak in de mond achterlaten. Zijn uitlatingen over niet-Zweden, en dan met name die met een andere huidskleur doen je gewoonweg gruwelen.
“Vuil vond Johan het allerergst, en als de huid donker was – nou, dan kon je het vuil niet eens zien.”
Zijn extreme karakter wordt eveneens goed beschreven door de auteurs. Het is opvallend hoe beeldend en levensecht ze dit met alle personages weten te doen. Bovendien houden ze de lezer geboeid met de twee sporen die het verhaal kent, te weten de moord en de extreemrechtse invalshoek. De spanning bij de zoektocht naar de moordenaar, door zowel Billie als Henrik, is niet ontzettend groot. De lezer zal vooral genieten van de plottwists en de verrassende, onvoorspelbare ontknoping. Bij het andere spoor is de grote rol weggelegd voor Johan, die iets groots heeft gepland om het hele land te choqueren en wakker te schudden. Als lezer volg je lijdzaam en met afschuw de weg daarnaar toe, en hoop je dat Henrik en Billie elkaar op tijd weten te waarschuwen.
Na Stille woede wil je als lezer gewoon weten hoe het leven en werken van Billie zich verder ontwikkelen. Dit zegt eigenlijk genoeg over het eerste gezamenlijke werk van Axelsson en Bonelli. Het is een goed uitgewerkte thriller met levensechte personages en actuele onderwerpen. Met nog meer spanning in het tweede deel van de ‘Billie Karlsson’-serie zal het de auteurs ongetwijfeld lukken om nog verder boven het maaiveld uit te steken.
Ida Axelsson (1981) woont en werkt in Stockholm. Ze combineert haar schrijven met een fulltime baan bij de politie van Stockholm, waar ze geweldsmisdrijven onderzoekt. Axelsson heeft eerder een misdaadserie geschreven, maar die is nooit naar het Nederlands vertaald. Åsa Bonelli (1968) woont eveneens in Stockholm. Zij debuteerde in 2015 en is fulltime auteur. Bonelli heeft zowel feelgoodromans als misdaadfictie geschreven, ook die zijn nooit op Nederlandse bodem uitgebracht. Sinds een paar jaar vormen de twee vrouwen een auteursduo, en Stille woede, uit het Zweeds vertaald door Neeltje Wiersma, is het resultaat van die samenwerking. Dit boek vormt het eerste deel van de ‘Billie Karlsson’-serie. Deel twee, Helga alla medel, is vorig jaar in Zweden uitgebracht.
Met Axelsson en Bonelli hebben de auteurs van het spannende genre er geduchte concurrenten bijgekregen. Het duo weet hoe ze een proloog moet schrijven, goede personages neer moet zetten en de nodige plottwists in een verhaal moet verwerken, en dat alles in een prettige, beeldende en toegankelijke schrijfstijl. De proloog zet door het enigszins explosieve karakter de toon voor wat Billie te wachten staat in Svedby. Het dorp is namelijk niet alleen de plek waar een moord heeft plaatsgevonden, het is ook een broeinest voor xenofobie en racisme. Billie mag privé nogal eens ongeduldig en opvliegend zijn, in haar werk helpt haar sociale en empathische karakter haar om het een en ander bij mensen los te krijgen. Zo weet ze al snel een goede en vriendschappelijke band op te bouwen met Henrik Holm, de gebiedsagent. Ook met Linus, een jongen die in eerste instantie van moord wordt verdacht, kan ze het snel goed vinden. Het brengt haar verder om alle kanten van de betrokkenen bij de moord te belichten in haar podcast, en wie weet zelfs om de daadwerkelijke moordenaar aan te wijzen.
Naast het goed uitgewerkte perspectief en karakter van Billie zijn er de perspectieven van Henrik en Johan Apelgren. Henrik is een aimabele man en een goede agent. Zijn valkuil is de zorgzaamheid naar de mensen die hem dierbaar zijn, zoals zijn zoon en de Thaise Nee. De eerste ontmoeting met Johan zal bij de lezer een vieze smaak in de mond achterlaten. Zijn uitlatingen over niet-Zweden, en dan met name die met een andere huidskleur doen je gewoonweg gruwelen.
“Vuil vond Johan het allerergst, en als de huid donker was – nou, dan kon je het vuil niet eens zien.”
Zijn extreme karakter wordt eveneens goed beschreven door de auteurs. Het is opvallend hoe beeldend en levensecht ze dit met alle personages weten te doen. Bovendien houden ze de lezer geboeid met de twee sporen die het verhaal kent, te weten de moord en de extreemrechtse invalshoek. De spanning bij de zoektocht naar de moordenaar, door zowel Billie als Henrik, is niet ontzettend groot. De lezer zal vooral genieten van de plottwists en de verrassende, onvoorspelbare ontknoping. Bij het andere spoor is de grote rol weggelegd voor Johan, die iets groots heeft gepland om het hele land te choqueren en wakker te schudden. Als lezer volg je lijdzaam en met afschuw de weg daarnaar toe, en hoop je dat Henrik en Billie elkaar op tijd weten te waarschuwen.
Na Stille woede wil je als lezer gewoon weten hoe het leven en werken van Billie zich verder ontwikkelen. Dit zegt eigenlijk genoeg over het eerste gezamenlijke werk van Axelsson en Bonelli. Het is een goed uitgewerkte thriller met levensechte personages en actuele onderwerpen. Met nog meer spanning in het tweede deel van de ‘Billie Karlsson’-serie zal het de auteurs ongetwijfeld lukken om nog verder boven het maaiveld uit te steken.
1
Reageer op deze recensie