Lezersrecensie
'Eenmaal aan de overkant voelt alles anders'
Een klein boekje met een interessante inhoud: dat is Oevers van Rob Waumans. Een novelle over verlies, onvervulde verlangens, onvermogen. Gemakkelijk geschreven, maar complex genoeg om de lezer te boeien. We kijken vanaf een afstandje mee met Luc, gescheiden, vader van drie kinderen. Luc is met zijn beide zoontjes op vakantie in Frankrijk, terwijl moeder Julia alleen met haar zorgen en onvrede achterblijft.
Luc kan zich nauwelijks ontspannen en is continu bezorgd over zijn kinderen. Eigenlijk durft hij ze geen tel alleen te laten. Tegelijkertijd is hij bezig om te reflecteren op zijn leven. Ook dat levert hem bepaald geen blije en tevreden momenten op. Op de laatste avond besluit hij dat zijn kinderen best even zonder hun vader kunnen en gaat hij een wandeling maken. Juist als hij besluit dat hij het vanaf nu allemaal anders gaat doen, lijkt alles fout te lopen.
Julia zit thuis en maakt zich ook bezorgd. Het lijkt alsof zij al lang lijkt te weten dat deze vakantie wel catastrofaal af moet lopen. Ze had nooit toestemming moeten geven voor zo'n kampeervakantie op een ordinaire camping. Gelukkig neemt zij de kinderen straks mee naar Thailand, naar een resort met hekken eromheen. Dan kan er niets gebeuren. Julia doet eigenlijk precies hetzelfde wat ze haar moeder destijds heeft verweten.
Hilarische momenten worden afgewisseld met schrijnende momenten van verdriet en onmacht. Zowel Luc als Julia rouwt om het verlies van dochter Jet, ieder op een eigen manier. Pas tijdens zijn wandeling beseft Luc dat Julia doodsangsten moet hebben uitgestaan tijdens haar zwangerschap van hun jongste zoon. Bang als ze was dat ook dit kindje hun niet als ouders zou willen hebben. Het besef valt hem zwaar: hij heeft haar in de steek gelaten, zoals hij nu zijn zoons in de steek laat door te gaan wandelen.
'Door de pijn heen lopen, het was hem nog nooit gelukt. Meestal werd de pijn gewoon erger.' En dat is precies hoe het is. Om verder te kunnen zul je de oude pijn eerst moeten verwerken en dat is precies waar Luc mee lijkt te starten. Pas daarna is hij misschien in staat om de mensen op de andere oever echt te bereiken.
Oevers is een aanrader door de stijl waarin het is geschreven. Waumans weet te voorkomen dat een boek met een zware thematiek ook echt zwaar gaat aanvoelen.
Luc kan zich nauwelijks ontspannen en is continu bezorgd over zijn kinderen. Eigenlijk durft hij ze geen tel alleen te laten. Tegelijkertijd is hij bezig om te reflecteren op zijn leven. Ook dat levert hem bepaald geen blije en tevreden momenten op. Op de laatste avond besluit hij dat zijn kinderen best even zonder hun vader kunnen en gaat hij een wandeling maken. Juist als hij besluit dat hij het vanaf nu allemaal anders gaat doen, lijkt alles fout te lopen.
Julia zit thuis en maakt zich ook bezorgd. Het lijkt alsof zij al lang lijkt te weten dat deze vakantie wel catastrofaal af moet lopen. Ze had nooit toestemming moeten geven voor zo'n kampeervakantie op een ordinaire camping. Gelukkig neemt zij de kinderen straks mee naar Thailand, naar een resort met hekken eromheen. Dan kan er niets gebeuren. Julia doet eigenlijk precies hetzelfde wat ze haar moeder destijds heeft verweten.
Hilarische momenten worden afgewisseld met schrijnende momenten van verdriet en onmacht. Zowel Luc als Julia rouwt om het verlies van dochter Jet, ieder op een eigen manier. Pas tijdens zijn wandeling beseft Luc dat Julia doodsangsten moet hebben uitgestaan tijdens haar zwangerschap van hun jongste zoon. Bang als ze was dat ook dit kindje hun niet als ouders zou willen hebben. Het besef valt hem zwaar: hij heeft haar in de steek gelaten, zoals hij nu zijn zoons in de steek laat door te gaan wandelen.
'Door de pijn heen lopen, het was hem nog nooit gelukt. Meestal werd de pijn gewoon erger.' En dat is precies hoe het is. Om verder te kunnen zul je de oude pijn eerst moeten verwerken en dat is precies waar Luc mee lijkt te starten. Pas daarna is hij misschien in staat om de mensen op de andere oever echt te bereiken.
Oevers is een aanrader door de stijl waarin het is geschreven. Waumans weet te voorkomen dat een boek met een zware thematiek ook echt zwaar gaat aanvoelen.
1
Reageer op deze recensie