Mooie persoonlijke geschiedenis

In Het Pauperparadijs werpt Suzanna Jansen licht op een stukje vergeten geschiedenis. Het verhaal van het heropvoedingsgesticht in Veenhuizen. Een plek waar veel kanslozen strandden, om te proberen hun leven weer op de rit te krijgen. Ook in dit boek belicht Jansen het verhaal op een persoonlijke manier, door na te gaan hoe (een van) haar verwanten destijds in Veenhuizen kon belanden. Dat verhaal legt ze naast haar indrukken van wat er rest van de vroegere inrichting. Door dat verhaal krijg je een mooi en indringend beeld van hoe mensen vroeger aankeken tegen mensen die afweken van de norm. Een kijk die wellicht minder is veranderd dan we zouden denken. Want ook nu worden 'verwarde personen' vaak geïsoleerd of weggestopt, ondanks alle vooruitgang in sociale zorg en psychiatrie.