Boeiend inkijkje in het hoofd van een moordenaar

Simon's Alfabet is geschreven vanuit het perspectief van een jongeman die zijn vriendin heeft vermoord in een vlaag van verstandsverbijstering. Ondanks die gruwelijke daad weet Kathy Page door haar manier van schrijven een soort van begrip of medeleven op te wekken bij de lezer. Ze beschrijft hoe hij leert lezen en schrijven (vandaar de titel). En hoe hij aan allerlei vormen van therapie wordt onderworpen, waardoor hij (en de lezer dus ook) steeds beter begrijpt hoe het zo ver heeft kunnen komen. Al blijft het de vraag hoe groot het risico is dat hij opnieuw in de fout gaat. Als lezer voel je de twijfel : mag je iemand als Simon sympathiek vinden? Zou je hem een tweede kans gunnen, of is het beter als hij levenslang opgesloten blijft? Vragen waar geen eenvoudig antwoord op te geven is. Hoe dan ook is het een prestatie om dit bij lezers teweeg te brengen en om je zo te blijven boeien tot het einde van het boek. Waarna je je blijft afvragen hoe het verder gaat met Simon.