Lezersrecensie
Over een tweeling of een eenling
Waar ik liever niet aan denk, leest als een dagboek of notitieboek van de naamloze hoofdpersoon. Zij en haar broer zijn tweeling en hun verbondenheid wordt indringend beschreven door Posthuma.
De korte hoofdstukjes lezen snel weg en leest als losse gedachten van de hoofdpersoon. Het fijne taalgebruik legt genadeloos hun ontwikkeling vast. Samen, maar toch ook niet.
Het is geen vrolijke roman, maar de somberte wordt niet te zwaar of negatief. Op sommige momenten zelfs ontroerend. De verbondenheid die zij voelt met haar broer, de rouwverwerking en het loslaten.
Als dat al lukt.
De roman staat op de shortlist staat van de International Booker Prize 2024.
De korte hoofdstukjes lezen snel weg en leest als losse gedachten van de hoofdpersoon. Het fijne taalgebruik legt genadeloos hun ontwikkeling vast. Samen, maar toch ook niet.
Het is geen vrolijke roman, maar de somberte wordt niet te zwaar of negatief. Op sommige momenten zelfs ontroerend. De verbondenheid die zij voelt met haar broer, de rouwverwerking en het loslaten.
Als dat al lukt.
De roman staat op de shortlist staat van de International Booker Prize 2024.
1
Reageer op deze recensie