Hebban recensie
Goed uitgewerkte karakters
Liefde maakt blind. Die waarheid als een koe blijkt opnieuw in De bazin, de nieuwe thriller van de Duitse bestsellerauteur Petra Hammesfahr. De bazin uit het boek is Betty Theissen, een jonge, ambitieuze zakenvrouw die het bedrijf van haar schoonvader met veel schwung leidt. Haar man, Herbert, maakt handenvol geld op aan vrouwen en gokken en brengt zo het voortbestaan van de zaak in gevaar. Daarom moet Betty hem stoppen. Samen met haar zakenpartner en minnaar Thomas Lehnerer maskeert ze de moord op haar man als zelfmoord. De partners in crime lijken hiermee goed weg te komen, tot een onberekenbare derde roet in het eten strooit. Die derde is commissaris Georg Wassenberg. Hij is net gescheiden en hunkert naar een vrouw. Bijna vanaf het eerste moment dat hij Betty ziet, is hij verliefd. Zijn onderzoek verloopt vanaf dan allesbehalve onbevooroordeeld. Maar pakt dit goed uit voor Betty, of net niet? Want Thomas Lehnerer hielp haar niet bij de moord om nu werkloos toe te kijken hoe iemand anders er met zijn droomvrouw vandoor gaat.
Psychologische thriller staat op de cover van De bazin, en die vlag dekt de lading bijzonder goed. Als lezer weet je wat zich afspeelt in de hoofden van de personages en hoe ze tegenover elkaar staan. Bazin Betty gaat letterlijk over lijken om haar doel te bereiken. Ze beschikt over zon aangeboren aantrekkingskracht dat massas mannen zich graag voor haar karretje laten spannen. Met vrouwen heeft ze een moeilijkere relatie, alsof vrouwen een zesde zintuig hebben en weten dat Betty niet deugt. Zowel Bettys schoonmoeder als de vrouw van Bettys minnaar zeggen nare dingen, vrouwen zijn hard voor elkaar, maar hebben ze in deze ook gelijk? Commissaris Georg Wassenberg is geneigd die praatjes af te doen als ordinaire roddel, vrouwelijke jaloezie op al wie mooier en succesvoller is. Want dat Betty de mooiste is, dat zag hij onmiddellijk. Ze verblindt en betovert hem. Dat er een écht mooie en bekwame vrouw vlak onder zijn neus op het politiekantoor zit, gaat daardoor helemaal aan hem voorbij. Dat hij er niet in slaagt om Betty objectief te bekijken is evident. Dat lukt minnaar Thomas Lehnerer eveneens niet. Hij heeft alles om gelukkig te zijn. Een mooie vrouw, twee bloedjes van kinderen, een goedbetaalde baan, een prachtig huis. Toch is hij bereid dat alles op te geven voor dat ene dat hij nog niet bezit.
De uitwerking van deze drie karakters en de onderlinge interactie vormen de ruggengraat van De bazin. Voor wie houdt van lang uitgesponnen, broeierige gedachtegangen betekent dit ongetwijfeld smullen. Voor wie graag wat meer actie ziet in een boek, zal De bazin eerder tegenvallen. Petra Hammesfahr brengt wel af en toe interessante gegevens aan waardoor even de hoop opflakkert dat je alsnog wat nieuws gaat vernemen. Jammer genoeg werkt Hammesfahr die nieuwe gegevens niet diep uit. Het verleden van Betty, haar relatie met haar schoonouders, de nieuwe levenswandel van haar man het blijft allemaal aan de oppervlakte. De driehoeksverhouding tussen Betty, Thomas en Georg staat centraal. Maar die is op zich niet boeiend genoeg om een heel boek te vullen. Jammer genoeg dacht Petra Hammesfahr daar anders over en het leverde een tamelijk traag verhaal op.
Psychologische thriller staat op de cover van De bazin, en die vlag dekt de lading bijzonder goed. Als lezer weet je wat zich afspeelt in de hoofden van de personages en hoe ze tegenover elkaar staan. Bazin Betty gaat letterlijk over lijken om haar doel te bereiken. Ze beschikt over zon aangeboren aantrekkingskracht dat massas mannen zich graag voor haar karretje laten spannen. Met vrouwen heeft ze een moeilijkere relatie, alsof vrouwen een zesde zintuig hebben en weten dat Betty niet deugt. Zowel Bettys schoonmoeder als de vrouw van Bettys minnaar zeggen nare dingen, vrouwen zijn hard voor elkaar, maar hebben ze in deze ook gelijk? Commissaris Georg Wassenberg is geneigd die praatjes af te doen als ordinaire roddel, vrouwelijke jaloezie op al wie mooier en succesvoller is. Want dat Betty de mooiste is, dat zag hij onmiddellijk. Ze verblindt en betovert hem. Dat er een écht mooie en bekwame vrouw vlak onder zijn neus op het politiekantoor zit, gaat daardoor helemaal aan hem voorbij. Dat hij er niet in slaagt om Betty objectief te bekijken is evident. Dat lukt minnaar Thomas Lehnerer eveneens niet. Hij heeft alles om gelukkig te zijn. Een mooie vrouw, twee bloedjes van kinderen, een goedbetaalde baan, een prachtig huis. Toch is hij bereid dat alles op te geven voor dat ene dat hij nog niet bezit.
De uitwerking van deze drie karakters en de onderlinge interactie vormen de ruggengraat van De bazin. Voor wie houdt van lang uitgesponnen, broeierige gedachtegangen betekent dit ongetwijfeld smullen. Voor wie graag wat meer actie ziet in een boek, zal De bazin eerder tegenvallen. Petra Hammesfahr brengt wel af en toe interessante gegevens aan waardoor even de hoop opflakkert dat je alsnog wat nieuws gaat vernemen. Jammer genoeg werkt Hammesfahr die nieuwe gegevens niet diep uit. Het verleden van Betty, haar relatie met haar schoonouders, de nieuwe levenswandel van haar man het blijft allemaal aan de oppervlakte. De driehoeksverhouding tussen Betty, Thomas en Georg staat centraal. Maar die is op zich niet boeiend genoeg om een heel boek te vullen. Jammer genoeg dacht Petra Hammesfahr daar anders over en het leverde een tamelijk traag verhaal op.
1
Reageer op deze recensie