Schuld en schuldgevoel

Robert ligt met lelijke buikwonden in het ziekenhuis. Aanvankelijk weet hij niet wie hij is en wat hem overkwam. Het verplegend personeel zegt hem zich te concentreren op zijn lichamelijk herstel. Zijn geheugen komt weer wel terug, maar daar is tijd voor nodig. Flard na flard rijgen Roberts gedachten zich aan elkaar. Alex Boogers pende ze in korte, hamerende hoofdstukken neer en Roberts leven tot aan de ziekenhuisopname krijgt stilaan vorm. Robert is een dertiger die zich gevangen voelt in het keurslijf van de maatschappij. Hij heeft niet echt een opleiding en zijn job schenkt hem niet echt voldoening. Hij is daarentegen wel gelukkig getrouwd met zijn jeugdliefde Marscha en heeft met haar een prachtige zoon. Hij kan het echter niet opbrengen gewoon rustig bij vrouw en kind thuis te blijven. Een sluimerend gevoel van onvrede maakt zich gaandeweg van Robert meester. Hij brengt veel tijd door met Jerry. Jerry is zijn maatje die na een moeilijke jeugd professioneel bokser werd. Ook Jerry is niet tevreden. Diverse blessures staan zijn uitgroei tot grote kampioen in de weg. Zowel Robert als Jerry worstelen met het leven en gaan op zoek naar uitdagingen om het meer inhoud te geven. Alleen blijkt hun gedrag niet vrijblijvend. Robert, lichamelijk en geestelijk herstellend in zijn ziekenhuisbed, beseft mondjesmaat welke consequenties hij de rest van zijn leven zal moeten dragen.

De tijger en de kolibrie is een overrompelend boek. De lezer ontdekt samen met de gekwetste Robert welk parcours vooraf ging aan zijn ziekenhuisopname. Vele gevoelens en beslissingen van Robert zijn herkenbaar. Het zich gevangen voelen in de vele maatschappelijke verplichtingen, de lokroep van het avontuur, het meegesleept worden door een vriend die je al jaren kent, de aantrekkingskracht van iemand die niet je wettelijke partner is… Robert laat zich leiden door wat hij tegenkomt op zijn pad en neemt hierbij beslissingen die niet goed te keuren, maar wél begrijpelijk zijn en logisch lijken. Dat laatste zeker in Roberts denken. Als hij in zijn ziekenhuisbed beseft wat zijn gedrag in gang zette, wordt hij verteerd door schuldgevoel. Dat schuldgevoel zal hem nooit meer verlaten. Hij heeft ook heel zeker schuld, het is alleen de vraag of hij deze straf verdiende…

Het is een boek dat getuigt van diep psychologisch inzicht en dat je niet zomaar los laat. Door de opzet – de terugkerende herinneringen in korte hoofdstukken, afgewisseld met ziekenhuisscènes – leest het erg vlot en is het bijna niet weg te leggen. Het stimuleert tot reflectie en leent zich derhalve perfect als discussieboek voor klassen of leeskringen. (deze recensie verscheen eerder op ezzulia.nl)