Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Trillinkjes

Gerd Boeren 19 december 2004
Ik hou van inspecteursreeksen waarbij het privé-leven van de speurder een belangrijke verhaallijn is in het boek. Die persoonlijke voorkeur vind je terug in mijn topdrie voor 2004, met Izzo (Fabio Montale), Rankin (John Rebus) en Mankell (Kurt Wallander). Als Lindell (Cato Isaksen) ook een nieuw boek had in 2004, zou het dringen geweest zijn.
Met Tot in eeuwigheid leerde ik Edwardson kennen en ik vroeg me nieuwsgierig af of zijn inspecteur Erik Winter zich een plaatsje tussen mijn favorieten zou veroveren. Helaas luidt het antwoord nee. In geen enkel opzicht.

De evolutie van Winter & Co wordt in grove lijnen geschetst, maar er is geen sprake van uitwerking. In plaats van over spanning zou ik over trillinkjes willen spreken. Eentje tussen een verkracht meisje en haar vader. Eentje bij een meisje waarvan je aanvoelt dat ze het volgende slachtoffer wordt. Het meest bloedstollende moment is nog een privé-telefoontje van Winters collega. Dus spanning, sfeer, sterke karakters… het zit er allemaal wel in, maar eerder als opgewarmde prak dan als stevige kost. De prak van Edwardson is best verteerbaar. Alleen zitten er kleine, ergerlijk taaie stukjes in. Die hebben vaak te maken met Eriks gedachtengang. Op mij kwam die soms vreemd over, waardoor ik automatisch de zinnen begon te herlezen om dan te besluiten dat het eigenlijk baarlijke nonsens was. Zo ontmoet Winter de ouders van een negentienjarig vermoord meisje. Die mensen zijn ongeveer even oud als Winter, die zelf een dochtertje van anderhalf heeft. Winter denkt dan: “Mensen kregen op hun tweeëntwintigste kinderen. Angelika was zo’n kind.” Was het negentien jaar geleden zo vreemd om op je tweeëntwintigste een kind te krijgen? En merk je dat dan aan dat kind? Nee toch. Later lees ik dat Angelika een zwart geadopteerd kind is. Dat vind ik pas vreemd. Dat mensen op hun tweeëntwintigste al een adoptieprocedure achter de rug hebben. Maar daar rept Edwardson niet over. In de Moordgids van Jos van Cann zegt Edwardson dat hij mensen graag aan het denken zet. Is gelukt hoor. Eén keer. Voorlopig niet weer.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Gerd Boeren

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur