Bewondering voor plot en psychologie

Sinds Mo Hayder in 2000 debuteerde met Vogelman, bouwt ze aan haar reputatie als schrijfster voor lezers die houden van voortrazende spanning, maar toch ook wel beschikken over een sterke maag. Wolf is haar tiende boek, en het zevende waarin inspecteur Jack Caffery en zwerver De Wandelaar een bijrol spelen. De hoofdrol is weggelegd voor het gezin Anchor-Ferrers.

Oliver heeft net een zware hartoperatie achter de rug en slechts onder voorwaarde van snel in te roepen medische hulp mag hij naar zijn afgelegen vakantiehuis The Turrets. Zijn vrouw Matilde wil er tot rust komen door tuinieren. Hun volwassen dochter Lucia is eveneens van de partij. Lucia blijft een zorgenkind... daarom dat Matilde absoluut niet wil dat Lucia ziet wat ze in de tuin vond. Het lijkt alsof iemand ingewanden gebruikte als versiering. Het herinnert Oliver en Matilde aan een moord die jaren geleden in de buurt gepleegd werd. Daarbij kwamen de ex-vriend van Lucia en zijn toenmalig nieuw vriendinnetje om. Oliver en Matilde houden zichzelf voor dat het toeval kan zijn, één of ander roofdier dat slordig omsprong met zijn prooi... maar als plots twee politieagenten voor de deur staan omdat een buurvrouw vermist is, slaan twijfel en angst in alle hevigheid toe. Iets later bevindt het hele gezin zich in een nachtmerrie die geïnspireerd lijkt door de moord van jaren geleden.

Niet zo heel ver van The Turrets vandaan kampt inspecteur Jack Caffery met zijn eigen demonen. Caffery probeert al jaren de verdwijning van zijn oudere broer Ewan op te lossen. Ewan verdween als jongetje van negen. Caffery weet nu dat destijds een pedofiel achter zijn ouderlijk huis woonde. Steeds meer sporen naar deze man en zijn mogelijk pedofilienetwerk drogen op. De tijd dringt. Daarom wil Caffery De Wandelaar, een mysterieuze zwerver, dwingen te zeggen wat hij weet. De Wandelaar zegt echter niets voor Caffery uitzoekt waarom een klein hondje rondloopt met de boodschap “Help ons”. De lezer weet dat deze zoektocht Caffery naar The Turrets zal brengen, vraag is alleen: komt Caffery op tijd?

In Wolf is Mo Hayder erin geslaagd om toenemende angst te beschrijven. Drie gezinsleden worden in verschillende kamers vastgehouden door een stel bijna niet serieus te nemen Tarantino-achtige figuren. Deze laatste doen zich stoer voor, maar af en toe vertoont hun zorgvuldig opgehouden masker barstjes. De lezer merkt dat, maar Oliver, Matilde en Lucia Anchor-Ferrers ook. De intelligente Oliver heeft tijd nodig, maar vist uit door wie en waarom deze ‘bangmakers’ gestuurd werden. Het maakt de waanzin voor hem enigszins behapbaar. Jammer genoeg kan hij zijn ontdekking niet aan Matilde of Lucia vertellen. Vooral Matilde is doodsbang voor wat volgt. Zelf tot op het bot vernederd, vreest ze dat de volgende zet haar dochter Lucia treft. De angst om wat komen gaat, is een marteling op zich. Maar zoals vaker het geval in de boeken van Hayder, is niets wat het lijkt. Op het einde heeft ze voor de lezer dan ook een aantal adembenemende wendingen in petto, die maken dat je het boek vol bewondering dichtslaat omwille van plot en psychologie, en vol spijt omdat het nu eemaal uit is.