Een zoete feelgood over mensen in een dorp waar je zelf zou willen wonen, al was het maar voor de lekkere pannenkoeken.

Deze heerlijke feelgood, geschreven door Laurie Gilmore, auteur van onder andere Het Pumpkinspice café, is uitgegeven door HarperCollins en vertaald uit het Engels door Rosalyn van Moorselaar. De originele titel is: The Strawberry Patch Pancake House.
Het verhaal speelt zich af in het dorpje Dream Harbour, waar al meerdere boeken over verschenen. Deze standalone laat zich prima al eerste boek lezen, maar zorgt er wel voor dat je de andere boeken in deze serie ook wilt gaan lezen.
In dit deel helpen de alleenstaande vader Archer en de in geld- en woningnood verkerende Iris elkaar uit de brand. Archer zoekt een inwonende oppas voor zijn dochtertje en Iris zoekt een woning en een baan. De ideale oplossing voor iedereen. Iris hoeft alleen deze baan maar zolang zien vast te houden tot Archer zijn leven met Olive op de rit heeft en ze mag niet verliefd worden op haar woest aantrekkelijke nieuwe werkgever. Archer op zijn beurt hoeft alleen maar te zorgen dat de dorpelingen hun geliefde ontbijt kunnen eten en hij mag geen relatie aanknopen met de wonderschone oppas. Appeltje eitje. Toch?
Iris en Archer gaan allebei behoorlijke persoonlijke ontwikkelingen door, wanneer ze er achter komen dat hun ideeën over hun werk niet kloppen. Iris ontdekt dat ze blijkbaar wel van minstens één kind kan houden en Archer ontdekt dat zelfs voor een wereldberoemde kok uit Parijs, het bakken van pannenkoeken nog niet zo simpel is, wanneer daar de acceptatie van een heel dorp mee samenhangt. Blijft hij zijn droom om terug te keren naar Frankrijk volhouden of zwicht hij onder de druk van de onderontwikkelde maar desalniettemin duidelijke smaakvoorkeur van de dorpelingen?
De pannenkoekvariaties van Archer vragen erom uitgeprobeerd te worden in het echte leven.
De titel van het boek geeft het einde al gedeeltelijk weg, maar dat bederft niet de pret van dit lekkere wegleesboek, dat je eigenlijk zou moeten lezen met een stuk appeltaart en een schaaltje aardbeien onder handbereik.
Kortom: Een heerlijk zoete feelgood over de mensen in een dorpje waar je zelf zou willen wonen, al was het maar vanwege de lekkere pannenkoeken.