Verloren onschuld

Een ingenieus gecomponeerd verhaal waarin mensen snel en traag rijkdom vergaren en daardoor alles verliezen: waardigheid, aanzien, idealen, de liefde.
Het verhaal speelt zich af in Costaguana (een verzonnen Zuid-Amerikaanse republiek) en de provincie Sulaco zal zich afscheiden.
Nadat een gewelddadige dictatuur ten einde kwam, wisselen in Costaguana revoluties elkaar af die 'liberalen' of 'conservatieven' aan de macht brengen. Welke regering er ook regeert, de corruptie die men pretendeert te bestrijden, woekert in alle echelons van de macht. Iedereen wil de hand leggen op de lucratieve zilvermijnen (in handen van Europeanen) of in ieder geval de inkomsten ervan in zijn richting kanaliseren.
Twee mensen lijken buiten dit systeem van corruptie te vallen: Nostromo een Italiaanse inwijkeling die ploegbaas is in de dokken en de rijke Emilia Gould, de vrouw van de eigenaar van de zilvermijn.
Ook zij delen in de klappen. Doña Emilia beseft dat ze voor haar man op de tweede plaats komt, de zilvermijn is zijn eerste bekommernis. Nostromo zal zijn onschuld verliezen als hij op een missie gestuurd wordt om een zilvervoorraad te onttrekken aan de regeringstroepen die oprukken om de onwillige provincie terug in het gareel te krijgen.
Juan Gabriel Vásquez zat er niet ver naast als hij Costaguana identificeert met Colombia en Sulaco met Panama. Uiteindelijk worden beide onafhankelijk door de steun van een grote natie in het noorden van het Amerikaanse continent.