Een onheilspellende thriller

Zodra de Amerikaanse veelschrijfster Lisa Jackson zich wijdt aan het schrijven van thrillers, maakt ze kans om in het Nederlands te worden vertaald. In de VS gaan ook haar romans in de Bouquet Reeks als broodjes over de toonbank, in Nederland en Vlaanderen verkiezen we haar thrillers boven haar andere werk. De onwetende  is de achtste thriller van Jackson die hier onlangs is verschenen.

Jackson handhaaft een vast stramien, daar is ze zichzelf duidelijk van bewust. Met een dikke knipoog laat ze een van haar hoofdpersonages, rechercheur Lyons, op een gegeven ogenblik opmerken: "“Groot, griezelig huis, [...…], een bizarre familie van buitenbeentjes en een moord. Alle ingrediënten zijn aanwezig."” En inderdaad: deze thriller is het smakelijke resultaat van Jacksons vertrouwde recept. Een lekkere mix van bekende en nieuwe thrilleringrediënten, overgoten met een smeuïg sausje angst.

Jackson kiest wederom voor een grimmige, geïsoleerde gemeenschap, een uitgelezen broeinest van leugens en intriges. Een klein rotseiland vlak voor de kust met slechts een handjevol bewoners, een naargeestige villa op de kliffen genaamd Neptunus’ Gate en een verlaten psychiatrische inrichting, Sea Cliff. In de villa woont Ava met haar man en familie. Toen haar zoontje Noah twee jaar geleden verdween verloor Ava de greep op het heden. Ze werd psychisch ziek en vertoefde lang in vergetelheid. Terwijl ze nu langzaam overeind krabbelt, vastbesloten om Noah te vinden, beginnen er vreemde dingen in haar omgeving te gebeuren. Rare geluiden, bijzondere vondsten, onverklaarbare verschijningen. Dingen die anderen lijken te ontgaan: na Ava’'s eerdere hersenspinsels niet erg bevorderlijk voor het geloof in haar herstel, waaraan toch al door iedereen wordt getwijfeld. Het heeft er alle schijn van dat haar familieleden niet willen dat ze beter wordt, wat goed zou kunnen kloppen aangezien ze er allemaal - en ook het personeel - bij gebaat lijken dat Ava onmondig blijft.

Te midden van deze op zijn zachtst gezegd nogal ongewone familie komt Ava steeds meer over als de enige normale persoon. Ava’'s frustratie - opgewekt door machteloosheid in het gekkenhoekje waarin ze door de omstandigheden en haar familie wordt gedouwd - is bijna besmettelijk. Samen met de toenemende angst door de sluimerende dreiging uit een onbekende hoek is het voldoende om gek van te wórden. En dan wordt Ava ook nog eens verdachte in een moordzaak.

Ondanks alle tegenslagen is de recalcitrante Ava echter niet voor één gat te vangen. Het geheugenverlies waaraan ze lijdt is ernstig, maar hóé ernstig de gaten in haar geheugen zijn besef je als lezer pas wanneer geleidelijk en haast ongemerkt allerlei cruciale herinneringen terug beginnen te komen. Dat Noah niet zomaar is verdwenen lijkt wel duidelijk, maar door haar paranoia is Ava'’s visie niet altijd even aannemelijk. Als het ware tasten in het duister met een dubbele bodem. Door iedereen tegengewerkt en met enkel de hulp van de mysterieuze ranchhulp Austin Dern (hier duikt ook Jacksons gespierde 'love-interest' op) weet Ava, niet zonder offers, een eind aan haar onwetendheid te maken.

De onwetende  bevat een goede dosis verwikkelingen. Een ontsnapte psychopaat, hypnotherapie (overigens minder van belang dan de tekst op de omslag suggereert), het onderzoek van rechercheurs Morgan Lyons en (niet voetballende!) Wesley Snyder. Door alle uitwaaieringen blijft de uitkomst lang onvermoed. Soms liggen de ‘speldenprikjes’ die Jackson uitdeelt om de lezer te doen raden naar de dader, er erg dik bovenop. Maar pas op: de ‘slimme thrillerlezer’ kan daarbij wel flink op het verkeerde been worden gezet. Door een al dan niet argeloze opmerking in het begin van het verhaal heb ík in elk geval de oplossing volkomen in de verkeerde hoek gezocht. Dat deed Jackson goed. De onwetende  is een onheilspellende thriller die je na een machteloze tocht op woelige wateren uiteindelijk met een tevreden gevoel dichtslaat.